Schrikkelschallen

Schrikkeldagen zijn schaars gezaaid. Wat dat aangaat volgen de Olympische Spelen en de schrikkeldagen hetzelfde ritme, maar daar de Spelen een meerdaags evenement zijn en de Olympische Winterspelen sinds 1994, toen de Winterspelen in het Noorse Lillehammer werden georganiseerd, een ander vierjarig ritme.
Laat nu net dit weekeinde het Wereldkampioenschap Schaatsen naar het Vikingskipet in Hamar teruggekeerd zijn. Dit keer in een gelijktijdig georganiseerd WK Allround en Sprint. Na vanmorgen boodschappen te hebben gedaan kon ik 4 verschillende 500 meters zien op de televisie met af en toe verrassende uitslagen.

Het was voor de zoveelste keer in deze lange en natte februarimaand weer eens behoorlijk winderig. Het was dan ook niet zo heel erg om binnen te zitten.

In regenpakken gehuld fietsten mijn vrouw en ik na de lunch naar de Lokhorstkerk, waar we na anderhalve maand weer een repetitie konden bijwonen van "Projecta Musica".

Van het gladde ijs in het Vikingskipet in Hamar gingen we in  de Lokhorstkerk in Leiden van start met "I was glad" van Henry Purcell. Ik kan u geruststellen. Het was geen valse start. Maar om te zeggen, dat het een vlekkeloze start was, is ook een tikkeltje overdreven.
Aansluitend maakten we een begin met "Five mystical songs" van Ralph Vaughan Williams.

We begonnen met het openingsnummer "Easter". Symbolisch, want met Pasen wordt het opstaan uit de door van Jezus Christus herdacht. Inderdaad, een nieuw begin.
Wij kwamen echter niet zo ver als dirigent Wim de Ru in gedachte had. De pauze werd zodoende een kwartier uitgesteld. In de pauze kwam het corona-virus ter sprake.

Het "Requiem" van Tony Biggin was het volgende werk, dat onder handen genomen werd. Na het herhalen van "Requiem Aeternam" ging de meeste aandacht uit naar "Remember me", een gevoelig lied waarvan je af en toe de koude rillingen krijgt.

Het slotakkoord was voor Benjamin Britten. We zongen een groot deel van het openingskoor van "Rejoice the Lamb". Dit begint met een door het hele koor deels a capella gezongen eenstemmig gedeelte. Eenstemmig zingen klinkt eenvoudig en in principe is het dat ook, maar er hoeft maar één zanger of zangeres iets anders te zingen en het hele effect is weg.

Om half 5, een kwartier later dan de planning, stopten we. Thuis kon ik daarna nog het tweede gedeelte van de 5 kilometer zien, waarin Patrick Roest een aardig gaatje sloeg ten opzichte van de Noor Sverre Lunde Pedersen.
Al met al was het een bijzondere schrikkeldag, waarop wij lekker konden schallen.