Om 10 uur fietste ik naar "De Helianth" om een flink deel van de voorraad voor de komende week in te slaan. Ada deed Faas in bad. Na terugkomst gingen we om beurten een half uur met onze kleinzoon naar het speeltuintje in de buurt.
Om 12 uur zaten we aan de koffie en thee in onze achtertuin. Een uur later aten we binnen, daar het in het zonnetje behoorlijk warm was geworden.
In de tussentijd verblijdde onze tweejarige kleinzoon ons met zijn virtuoze pianospel.
Wat dat aangaat zit het bij deze kleine muzikant wel goed. Ada zegt: "Hij praat met ondertiteling."
In de 2 maanden, dat wij hem niet gezien hebben, is het een echte kletskous geworden. Hij denkt hardop. Deze geboren pedagoge zei, dat dit goed is voor de taalontwikkeling.
Maar het klopt. In woord en gebaar laat deze peuter duidelijk merken, wat hij wil.
Om een uur of 3 fietsten we naar de volkstuin, waar oma planten pootte en opa en kleinzoon her en der planten water gaven. De jongste gaf daarbij blijk, dat hij ook wiskundig inzicht heeft. Waarom omlopen als de over de bloembedden een veel kortere weg van pad tot pad kunt nemen?
Thuis gekomen ging Ada de boerenkoolstamppot koken, terwijl ik een spoedcursus geïmproviseerde muziek kreeg van onze jonge pianist.
Een dag in het leven van een wonderkind kost heel veel energie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten