Nadat de peuter weer helemaal schoon was, ging hij spelen, terwijl ik snel de w.c.'s de wekelijkse schoonmaakbeurt gaf. Toen Ada terugkwam met de boodschappen, maakten we een plan voor de rest van de dag. Ik zou met Faas naar de volkstuin fietsen en Ada op haar eigen fiets. Daar vandaan zou ik doorrijden naar mijn schoonouders om hun boodschappen af te leveren en doorfietsen naar de Kniplaan, waar ik met Hans Boers had afgesproken.
Ik appte hem, dat het een kwartier later zou worden. Dat was te optimistisch ingeschat. Op de afgesproken tijd van kwart over 12 stond ik bij mijn schoonouders voor de deur om de boodschappen te bezorgen. Een kwartier te laat arriveerde ik op de Kniplaan. Hans was er echter nog niet. Ik zette mijn fiets tegen de boom, die ik meestal als stalling gebruik.
Ik wachtte nog een minuut of 10, maar nog geen Hans. Ik liep naar de Veurseweg om te kijken, of hij er al aankwam, maar helaas. Ineens viel mijn oog op de fiets van Hans. Misschien was hij al naar de burg over de Vliet gelopen. Ik liep erheen, maar daar was hij ook niet. Voor de zekerheid liep ik nogmaals naar de Veurseweg, maar ook daar zag ik hem niet.
Het plan was, dat Hans en ik vandaag de Halve online Marathon van Leiden zouden lopen. Door het rondje door de Vlietlanden en het rondje Landgoederenroute aan elkaar vast te knopen, zouden we de 21,1 kilometer ruim halen.
Voor Hans bleek dit vandaag geen haalbare kaart en door de onverwachtse logeerpartij kreeg ik ook mijn twijfels. Temeer, daar we morgen zo'n 100 kilometer gaan fietsen. Gevoegd bij het zomerse weer met in de zonneschijn temperaturen, die boven de 30 graden uitkomen, leek me een stapje minder geen gek idee.
De grootste kans om Hans tegen te komen was om het rondje Vlietlanden in omgekeerde volgorde te lopen. Aldus geschiedde. Gelukkig had ik door de veldloopvariant te kiezen op dit tijdstip van de dag veel schaduw van de bomen. Het was op deze warme dag aardig druk in de Vlietlanden, maar iedereen hield genoeg afstand van elkaar. Hans en ik nog meer. Ik kwam hem niet tegen en liep het rondje van 9 kilometer in mijn eentje.
Bij aankomst op de Kniplaan zag ik, dat de fiets van Hans inmiddels weg was. Daar het nooit kwaad kan om na het hardlopen een stukje te fietsen, trapte ik naar zijn huis toe. Daar was niemand aanwezig. Via de Velostrada reed ik terug naar de Stevenshof. Het was inmiddels 3 uur. Ik nam bij snackbar "Plein 10" een ijsje, dat ik in de schaduw oplikte, voordat ik naar huis reed. Daar at ik nog 3 boterhammen en dronk ik nog een glas melk, voordat ik me ging douchen.
Toen Ada terugkwam van de volkstuin, waar Faas was opgehaald door zijn moeder, kwam er een appje van Hans binnen. Hij had me niet gezien bij de Kniplaan en was me tegemoet gelopen richting station van Voorschoten. Daar hij me niet zag, had hij maar een rondje door "De Horsten" gelopen. Zo eenvoudig kan elkaar mislopen zijn....
Het bleek de som van misverstanden te zijn geweest. Mijn vrouw deed ook een duit in het zakje. Ze had het bakje met aardbeien voor ons toetje op de volkstuin laten staan. Terwijl zij het avondeten klaarmaakte, haalde ik dit bakje op. Zo kwam de totaalstand van vandaag op 10 kilometer hardlopen en 42 kilometer fietsen. Bij het in onze achtertuin eten smaakte het toetje extra lekker....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten