Bloedmaan

Je hebt zo van die dagen, dat je een hoop dingen moet doen. Achter elkaar, want ik ben een man. Ik kan geen 2 dingen tegelijk. Hoewel?

Mijn vrouw ging vanmorgen om een uur of 9 naar de volkstuin, terwijl ik bij "De Helianth" boodschappen ging doen voor mijn schoonouders en onszelf. Ik bracht onze levensmiddelen thuis, pakte de spullen, die ik nodig had en fietste door naar Ada's ouders, waar ik in de tuin een kopje thee dronk, voordat ik verder ging.
Ik reed via de volkstuin, want ik wilde het groente- en fruitafval wegbrengen om te composteren, terwijl ik een paar oude hardloopschoenen wilde wisselen. Daarna trapte ik door naar de Bakkersteeg, waar ik bij de schoenmaker een fietstas en mijn goede Meindl-schoenen ter reparatie bracht.

Ik reed voor de tweede keer naar huis, waar ik de was uit de wasmachine haalde en in de douche en het trapgat ophing.

Ik lunchte even voordat ik de fiets weer besteeg. Dit keer reed ik naar Hillegom. Ik had met Joep Kapiteijn afgesproken om naar "Klein Duimpje" te gaan. We hadden om half 4 een tafel op het zonnige terras besteld. Het was dan ook heerlijk zomers weer.

Ik nam een zomers biertje: HillegomsWeizen. Joep verraste me met de bestelling van een bloedmaan.

Bij zo'n naam denk je meteen aan duistere  mythes uit ver verleden tijden.

Maar gelukkig was het niet zo onheilspellend als de naam doet vermoeden.

Daar de voorproever geen vergiftigingsverschijnselen vertoonde, durfde ik het aan om bij de tweede ronde ook een "Bloedmaan" te bestellen.

Het smaakte me prima. Zozeer, dat ik 2 flesjes meenam naar huis. Pas in 2033 wordt dit speciaalbiertje weer gebrouwen door "Klein Duimpje". Dat drink ik wel een keer op in het zilveren licht van de maan.

Maar eerst fietste ik om 5 uur, toen onze gereserveerde anderhalf uur op het terras er op zat, in het zonlicht naar huis, waar ik om kwart over 6 na in totaal 76 kilometer fietsen, aan kon schuiven voor een rijst-kerrie-schotel na deze kennismaking met de schijngestalten van de maan.