Het was voor mijn vrouw een bijzondere dag. Het was haar laatste officiële werkdag. En daar ze 44 jaar geleden voor het eerst voor de klas stond, heeft ze heel wat uren gemaakt op haar scholen. Maar vandaag was het toch echt haar laatste schooldag.
Om een uur of 10 fietste ik eerst naar de bouwwerkzaamheden bij de Rijnlandroute, waar de graafmachines druk in de weer waren om vrachtwagens vol grond te scheppen.
We verlieten de bouwplaats en reden naar Valkenburg, waar ik bij IJVL-trainingsmaat Wim Slootweg bloemen kocht, die we naar mijn schoonouders brengen. Hun achterkleinzoon mocht dit aan zijn overgrootouders aanbieden.
Wij fietsten door naar "Het Kompas", waar we spullen van mijn vrouw, die mee naar huis moesten, ophaalden. Maar niet nadat onze peuter eerst een half uur gezellig speelde op het schoolplein.
Thuis gekomen werd er eerst nog wat met de duplo en de brandweerwagen gespeeld, voordat we aan tafel konden voor de lunch.
Daarna gingen we naar 2 speeltuintjes in de buurt toe. De loopfiets ging mee en ik kan u verzekeren: als onze tweejarige aanzette, dan moest opa aardig doorlopen om hem bij te houden.
Het ruime speelkwartier werd afgebroken, doordat opa wat rook. Geen onraad, maar gewoon de derde poepluier van vandaag. Alle goede dingen bestaan in drieën!
Om een uur of 5 kwam Ada even langs, voordat ze met een collega uit eten ging. Een andere collega kwam met de auto de afscheidscadeau's brengen. Zodoende kon Faas een tweetal boeken aan zijn oma overhandigen.
En het na de laatste schooldag zeer toepasselijke "Vrijheid".
Bij het avondeten bleek, hoe intensief een dag optrekken met opa was. Na 2 happen warm eten viel hij in de kinderstoel in slaap. Ik nam hem in mijn armen en legde hem voorzichtig op de bank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten