Baggerpoten

Ik kreeg gisteren een mailtje van iemand, die het er niet mee eens was, dat ik op de A12 gekluund had.  

Volgens hem, was het blokkeren van de weg een misdrijf. 

Volgens mij is het verzieken van het klimaat een misdaad, die in de buurt komt van een misdaad tegen de menselijkheid. Zeker als je al 35 jaar geleden wist, hoe destructief de gevolgen zouden zijn en je toch doorzette om maar geld te verdienen over de rug van zeer velen en het klimaat!

(Klik op de tekst om deze te vergroten)
Zie voor het hele verhaal het artikel "Shell weet al decennia van klimaatverandering" uit De Volkskrant van 27 november 2020.
Maar goed, ik ben de beroerdste niet, dus ik had mezelf een taakstraf opgelegd, uit te voeren in IJshal De Vliet. Het betrof het verwijderen van de baggerpoten op de 250-meterbaan, ook wel de rondbaan genoemd.

In het nieuwe zwembad werd al gezwommen, terwijl ik in mijn eentje de taakstraf uitvoerde.

Met een trekker ging ik aan de tribunekant aan de slag.

Deze kant was nat, dus daar kon ik met een trekker aan de gang. De overzijde was droog. Daar moest ik het met stoffer en blik doen. Op mijn knieën!

Een uur lang op de knieën droge modderpoten opvegen voelt als een oefening van berouw. Met rugpijn beëindigde ik mijn taakstraf.