Gammel

Gisteren heb ik heerlijk geschaatst in IJshal De Vliet. Een graadmeter daarvoor is de 5 kilometer, die ik tijdens de piramide steevast op kop rijd. Meestal is er een groep snelle rijders, die één of een paar rondjes pakken. In de Ton Menken IJsbaan had ik dan 5 rondjes gereden en de snelle "Krasse knarren" deden er dan 6.

Aan het begin van het eerste seizoen in IJshal De Vliet had ik 7 rondjes afgelegd voor ik door de snelle groep ingehaald was. Gisteren deden ze er 12 rondjes over voordat het "langzame" peloton  met 11 omlopen was bijgehaald.

Met de vorm zat het dus wel goed. Later op de dag voelde ik af en toe flinke spierpijn in mijn benen en gewone spierpijn in mijn armen. Daar ik deze gewoonlijk rustig op mijn rug heb liggen, vond ik dit raar.  Toen ik vannacht wakker werd met keelpijn, viel alles op zijn plek. Het was een lichte keelpijn en ik had geen koorts, maar ik zou voorzichtig moeten zijn. Gelukkig was de coronatest negatief. Toch iets positiefs!

Ik fietste dik ingepakt naar de Boerenmarkt om het bestelde brood op te halen en voor mij was duidelijk, dat ik de schaatsles van vanmiddag zou schrappen. Jaap de Gorter zou mij vervangen.
Een middagdutje deed me goed, maar ook de training met de "Krasse knarren" morgenochtend hou ik voor gezien. Ook als ik morgenochtend fitter zou zijn, kun je in deze omstandigheden met voluit sporten meer spieren af kunnen breken dan je in maanden bij elkaar kunt trainen.
Hopelijk kan ik morgenmiddag wel training geven voor de IJVL. Eerst maar een nachtje slapen. Vooralsnog voel ik me gewoon gammel.