Met de rust was het bij de "Krasse knarren" gedaan, want de gitarist van "The Shoes" heeft een gezellige drukte om zich heen.
Wim was net terug uit Spanje, waar hij samen met Jan Versteegen een maand rondgereisd had. Tijdens de piramide van 5 tot en met 25 rondjes en weer terug viel hij met zijn neus in de boter. Nauwelijks ingereden mocht hij meteen 5 rondjes op kop rijden.
Het was, ondanks de afwezigheid van een hoop vaste "Krasse knarren", toch nog redelijk druk. We reden rond met een man of 15, waaronder Albert, een jonge shorttracker.
Ook Peter Witteman was weer van de partij. Je ziet hem wekelijks vooruit gaan. Verder was het ook drukker op de baan dan de afgelopen weken. Jeen de Boer zag ik dit seizoen ook weer voor het eerst.
Na afloop kwam in de kantine eindelijk het grote moment, waarop ik me al een half jaar op had lopen verheugen. Ik mocht Wim van Huis een exemplaar overhandigen van "De Elfsteden toch gereden" met als opdracht: "Voor Wim, Verreweg de meeste muzikanten hebben een perfect gevoel voor timing."
Want met die timing ging het grandioos mis dit jaar. Terwijl heel Nederland op de schaatsen stond, zat deze natuurijsliefhebber....in Vietnam.
Maar beste natuurijsliefhebbers, er gloort weer hoop voor de komende winter.
Wim is voornemens om in januari of februari een Nijlcruise te gaan maken.
Ik geef het wel door, wanneer het zo ver is. Dan kunnen jullie er alvast rekening mee houden, wanneer we weer op poldersloten en plassen kunnen gaan schaatsen.
En terwijl Wim zich dan in het land van de farao's zit te verbijten, scheer ik lekker met zijn broer Frits over spiegelgladde ijsvlakten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten