Bevrijdingsloop

Bevrijdingsdag is de merkwaardigste dag in het kleine rijtje nationale feestdagen. Het wordt namelijk maar eens in de 5 jaar echt gevierd als iedereen een vrije dag heeft. Het Nationale Comité 4 en 5 mei voert nu actie om iedereen op 5 mei vrij te laten zijn. Naar goed Calvinistisch gebruik moet daarvoor een Christelijke feestdag sneuvelen. Uit een opiniepeiling blijkt, dat Tweede Pinksterdag de eerst aangewezen dag hiervoor is. Zottigheid. In Europa hebben we al het minste aantal vrije dagen van Europa!

Vanmorgen om half 9 trok ik de deur achter me dicht en liep de ruim 100 meter naar de molen in de Stevenshof, waar ik begon aan de route van de marathon van Leiden, zoals deze een jaar 10 was.

Het is heel handig. Je weet 100% zeker, dat je dan een uitgepeilde halve marathon loopt. Met het sporthorloge om de pols begon ik aan mijn laatste lange duurloop in aanloop naar de marathon van Leiden.

De hartslagmeter begon met 0.9 kwam daarna snel op 10 en liep op tot rond de 35. Daar bleef deze hangen bij 35. Af en toe liep het naar 31, soms liep het wat op. Ik kon me niet indenken, dat ik met een hartslag van 33 rondliep. Vermoedelijk is hier dezelfde systematiek toegepast als bij het doorgeven van de rondetijden met schaatsen. Een rondje 28,3 wordt dan 8,3.

Nu we het daar toch over hebben. Met de vrij harde noordenwind was het niet echt warm. En dat is het al bijna 4 weken niet. Onderstaand gemiddelde over een maand zou ons in de wintermaanden gegarandeerd op natuurijs hebben gebracht!

Via de Stevenshof en het Morskwartier liep ik in een wat rustiger tempo dan afgelopen zondag langs de Leidse IJshal naar het Galgenwater. Bij de Aalmarkt was de officiële route van de marathon afgesloten. Ik moest uitwijken naar de Stille Rijn om bij het Stadhuisplein te komen. Ik hoop, dat de werkzaamheden op 21 mei klaar zijn. Datzelfde geldt voor de Jan van Houtbrug. Anders ontstaan er in het peloton hardlopers toch enige logistieke problemen. Maar ja, niets lijkt op Leiden....
Bij de Vrouwenweg keek ik, of Carl Flaman thuis was. Ik wilde informeren of de Supporter der Supporters klaar was voor de marathon. Helaas was Carl er niet. Via Zoeterwoude en de Vlietlanden, waar een enorme kaalslag in het bos plaatsvindt ten behoeve van de Rijnlandroute, kwam ik uit bij de ijsbaan van Voorschoten, waar ik diverse aangename dagen heb doorgebracht.

Via de Korte Vliet en het fietspad langs de weilanden kwam ik weer uit bij de molen in de Stevenshof. De halve marathon had ik in 2 uur 22 volbracht. Bepaald geen toptijd. In dit tempo zou ik op 4.44 uitkomen. Gezien de marathon light training een zeer reële optie.
Onderweg had ik genoeg tijd om na te denken over hetgeen Bevrijdingsdag over gaat: goed en kwaad.

En naarmate je ouder wordt, ga je meer dingen nuanceren en relativeren. Uit iets kwaads kan iets goeds voortkomen. Of zoals Johan Cruijff het zou hebben gezegd: "Elk nadeel heb zijn voordeel."
Dat ging voor mij ook op. Juist door die vermaledijde verhoging van de pensioenleeftijd.

Nog voor deze van 65 naar 67 ging, bestond er een VUT-regeling. Ooit heb ik een brief van het pensioenfonds ontvangen, waarop stond, dat ik met 61 jaar kon stoppen. Als dat gebeurd was, dan had ik nooit de medische keuring op mijn werk gehad, waaruit bleek, dat ik met een tijdbom in mijn lijf rondliep.

Mijn vrouw had intussen een tweetal zeer lezenswaardige artikelen gelezen over cholesterol, waarin duidelijk werd uitgelegd wat goed en fout cholesterol is en wat je kunt doen om het foute cholesterol te verlagen.
's Middags fietste ik met Ada naar mijn jarige zus in Abbenes, waar ik het een en ander hoorde over de cholesterolpillen. Een zus van me en mijn vorige maand overleden broer Kees hadden beiden dit middel geslikt en zij kregen beiden 's nachts kramp in de benen.
Zodra ik hier last van krijg, stop ik met dit middel. Er zijn immers alternatieven. Ook al heb ik meer fout dan goed cholesterol, ik zit nog niet in de gevarenzone. Het is puur om de marge daarheen te kunnen vergroten. Ik maak graag gebruik van de ervaringsdeskundigheid.
Na anderhalf uur fietsen we door naar Hillegom, waar we op bezoek gingen bij Joep om na het eten van ons brood weer op huis aan te fietsen. Een van de tips had ik na 21 kilometer hardlopen en 47 kilometer fietsen ter harte genomen: ga meer bewegen!