Ieder jaar staat de Arc de Triomphe als markant keerpunt vol in beeld bij de traditionele slotetappe van de Tour de France. Veelal is deze etappe een sprintersbal. Soms loopt het echter anders zoals in 1989, toen Parijzenaar Laurent Fignon in de afsluitende tijdrit de gele trui alsnog kwijt raakte aan Greg Lemond. Het was de doorbraak van het triatlonstuur.
Zelf had ik het geluk, dat ik op doorreis naar een fietstocht in het Loiredal getuige was van de historische overwinning van Joop Zoetemelk bij de Tour de France van 1980 met Hennie Kuiper als nummer 2. Kom daar heden ten dage eens om....
In hetzelfde Frankrijk wordt op het moment van schrijven de finale van de presidentsverkiezingen gespeeld tussen Emmanuel Macron en Martine le Pen.
In eigen land werd ook een finale gespeeld. Feyenoord zou wel eventjes kampioen worden bij Excelsior. "Woudestein" was omgetoverd in een soort mini-Kuip waar de Feyenoorders een thuiswedstrijd speelden. Het kon niet meer mis gaan.
En toch gebeurde het. Je kunt het de Hollandse ziekte noemen. Hoe vaak hebben we in de afgelopen decennia al niet gezien, dat Nederlandse teams geweldig speelden en presteerden tot aan de finale. Daar stokte het. Oranje heeft een naam hoog te houden als verliezend finalist met de verloren finale van 1974 tegen West-Duitsland als schrijnend voorbeeld.
Na 2 weken voorpret in Rotterdam volgde de ontluistering. Doordat Excelsior met 3-0 won, werd het kampioensfeest van Feyenoord wreed verstoord. De houding van "We zijn er al", zo typerend voor Nederlandse teams, brak de club uit Rotterdam-Zuid op.
Na 18 jaar wachten op de landstitel struikelde Feyenoord op de drempel. De kampioensdruk wordt nu natuurlijk helemaal huizenhoog. Nu heb je stress nodig om te kunnen presteren, maar te veel stress zorgt voor verlamming. Zoals vandaag gebeurde.
Dit kan volgende week wederom gebeuren in een bomvolle Kuip. In het zicht van de haven zinkt het schip. Tenzij Giovanni van Bronckhorst een stuk ontspanning weet te krijgen in zijn aangeslagen team, dat nog steeds alles in eigen hand heeft. Alles draait om de juiste focus met de juiste balans tussen spanning en ontspanning.
Er is echter nog een ander onderbelicht effect: Excelsior. Het kleine broertje had bij voorbaat al verloren en zou wel eventjes meewerken aan dit Rotterdamse feest. De voetballers uit Kralingen kregen daardoor een houding van: "Dat zullen we nog wel eens zien!"
Zelf had ik dit effect, toen ik in Zuid-Limburg met een fiets met 3 versnellingen met 2 kinderen op dit rijwiel een helling van 14% beklom vanuit Epen. Ik stond net op het punt om af te stappen, toen iemand uit een groepje passerende wielrenners zei: "Stap maar af, joh. Je redt het toch niet!"
Meer aanmoediging had ik niet nodig. "Dat zul jij niet meemaken", dacht ik en met pijn in de benen kwam ik boven.
Maar dit terzijde. Zelfs als Feyenoord volgende week verliest tegen Heracles kan het nog kampioen worden. Dat gebeurt als Ajax gelijkspeelt bij Willem II. Dit is niet geheel ondenkbaar, daar de Amsterdammers donderdag een loodzware uitwedstrijd wacht tegen Olympique Lyon in de halve finale van de Europa League. Dat gaat toch in de benen zitten.
En dan komt het meest bizarre scenario uit: Feyenoord wordt kampioen op de dag, dat 77 jaar geleden Rotterdam werd platgebombardeerd door de Duitsers.
Ook al lijkt het er meestal niet op en bekijken we het te vaak anders: sport is toch maar de belangrijkste bijzaak in het leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten