Geen 1000 rondjes van Leiden

Na de eerste training van de "Krasse knarren" zat ik met een kop thee naast Willem van Vliet, de secretaris van de Leidse IJshal. Van hem kreeg ik te horen, dat de 1000 rondjes van Leiden dit jaar niet doorgaat, doordat het bestuur het te druk heeft met de nieuwe ijsbaan. Een ijzersterk argument.

Het is jammer, want het was een leuk evenement en een mooi piekmoment ongeveer halverwege het seizoen.

Vanaf de eerste 1000 rondjes op Oudjaarsdag 2010 heb ik aan alle edities meegedaan. Dit was ook de enige keer, dat ik geen 2000, maar "slechts" 1500 bochten heb genomen. Op dat moment sloot ik niet uit, dat het mogelijk was, dat de Elfstedentocht een week later gereden kon worden. Een foute keuze.

De overige edities heb ik keurig uitgereden en zelfs meer dan dat. In 2011 resulteerde het met 1150 rondjes zelfs in een baanrecord, dat nu vermoedelijk nooit meer uit de boeken wordt gereden.

Daarnaast wist ik 4 jaar later middels het Pact van de Vondellaan samen met Janina Wolf deze zeer Alternatieve Elfstedentocht winnend af te sluiten. 

Hoeveel schaatsers kunnen zeggen, dat zij een keer een 200-kilometerwedstrijd hebben gewonnen?

Ook op het gebied van de techniek was ik grensdoorbrekend. Door een lichte kuitblessure wist ik de 2000 bochten te rijden zonder ook maar één keertje pootje over te doen. Wie doet mij dat na?

Dat alles is nu helaas voltooid verleden tijd.

En laat ik nu juist vanavond een mailtje krijgen van Bert Grotenhuis met daarbij het verzoek  om je in schrijven voor de Haarlemse variant van de 1000 rondjes van Leiden.

Deze tempobeul heeft zich per kerende post aangemeld voor dit leuke evenement.