Cantabile

Gisterenavond beloofde het al een koude nacht te worden, toen ik 's avonds met Jos Drabbels terugfietste van de Leidse IJshal. De minimumtemperatuur op ooghoogte bleef steken op 1,1 graad, maar op klomphoogte vroor het bijna 2 graden.

Het was vanmorgen dan ook fris, toen we om half 11 naar station Voorschoten fietsten, waar we de trein naar Schiedam zouden nemen. Door werkzaamheden waren we op sprinters aangewezen. De eerste sprinter deed wat hij moest doen, maar de tweede kwam niet meer op gang na de tussenstop op Delft-Zuid.
Met een kwartier vertraging kwamen we in Schiedam aan, waar we de aansluitende bus naar Maassluis, de nimmer opdrogende inspiratiebron van Maarten 't Hart, net misten.

Er kwam nog een kwartier wachttijd bij. Tot overmaat van ramp reed de snelbus vanwege werkzaamheden op de snelweg richting Maassluis ook nog eens om. Het zou niet lukken om om 1 uur bij Theater "Koningshof" te zijn, waar het concert van Kamerkoor "Cantabile" zou beginnen.

Mijn humeur werd er niet beter op, toen lijn 712 op de dijk voor Maassluis ook nog eens behoorlijk lang stilstond voor een stoplicht.
Maar op de valreep lachte het geluk ons toch nog toe. Tussen station Maassluis en Maassluis-West was de buschauffeur bereid om een extra stop te maken en ons pal voor de deur van "Koningshof" af te zetten. Hulde hiervoor!
Klokslag 1 uur liepen we de zaal binnen, waar we konden luisteren naar meerstemmige liederen rond het thema "Vrede en Vrijheid".

Bij de muziekkeuze heeft men zich laten leiden door de laatste toespraak va Martin Luther King op 3 april 1968, de avond voor zijn dood.

Er werd werk gezongen van William Byrd, Phillip Glass, Arvo Pärt, Edgar Elgar en Jetse Bremer. De laatstgenoemde kennen wij als dirigent en arrangeur bij het Beatles-project in Leiden.

Het programma was gevarieerd. Een deel van de liederen was geïnspireerd op de negro-spirituals, andere liederen waren moderner.

Een ervan was gebaseerd op het gedicht "Hope" van Emily Dickinson, waarvan ik binnenkort meer ga horen.

Het concert eindigde met het gevoelige "They are at rest".

Ondanks de moeite, die het kostte om in Maassluis te komen, was het zeker de moeite waard om naar "Cantabile" te komen luisteren.
Gelukkig konden we met Marja en Dik mee terugrijden naar Voorschoten. Dat bespaarde ons heel wat reistijd.