Lichtjes voor Tim

Een paar maanden geleden overleed onze vriend Tim de Beer na een kort ziekbed. Dat hij een grote leegte in onze vriendengroep achter liet, spreekt voor zich. Vandaag kwamen we met zijn allen bij elkaar om glazen potten te versieren en er kerstlichten van te maken. Dat paste wel bij Tim.

Ada en ik fietsten naar Leiden Centraal, waarvandaan we naar Amsterdam Sloterdijk treinden. Hier stapten we over op de intercity naar Enkhuizen. Door dit mooie Zuiderzeestadje wandelden we samen met Peter Zwart naar het huis van Rob en Margriet Ammerlaan, waar we na de koffie en de thee met taart aan de slag gingen met lijmpistool en lijmkwast.

We waanden ons weer terug op Pedagogische Academie "De la Salle" in Heemstede, waar we ons halverwege de jaren '70 onder leiding van de heer Dogge, bekwaamden in het maken van collages en mozaïek, wiens bijnaam onder de studenten zich laat raden.

Net als de beroemde schilder Karel Appel was mijn motto: "Ik rotzooi maar wat aan!" Desondanks kwamen er met gekleurd papier 2 heel aardige kerstlichtjes uit mijn handen.
Na de heerlijke soep met broodjes gingen weer verder. Na gedane zaken zochten we uit de 2 boxen met cd's muziek van onze gading. Met ruim 20 cd's had ik thuis weer wat nieuwe artiesten in huis, zoals Eva Cassidy.

In de avondschemering werden de 15 lichtjes op de eettafel aangestoken.

De lichtjes voor Tim. Een emotioneel moment. Het geheel was net zo kleurrijk als onze vriend zelf.

Er volgde, geheel in de geest van Tim, een gezellig borreluurtje met tal van goede herinneringen en met een gedeeld IJslands biertje.

Om een uur of 6 namen we afscheid van elkaar en met Peter en Ada vertrokken we vanuit het hoge noorden zuidwaarts met de trein.