Teruggefloten

Het kostte vanmorgen enige moeite om bij de Leidse IJshal de fiets vast te zetten aan het fietsenrek, doordat er net als afgelopen donderdag druk was met scholieren van een middelbare school, die op de binnenbaan reden.
De "Krasse knarren" hadden zodoende de ruimte op de buitenbaan en dat was nodig ook, want we hadden het grootste peloton van dit seizoen. Op een gegeven moment reden we met 33 schaatsers de bekende piramide van 125 rondjes.

Het ijs was spiegelglad, zodat je weinig last van de glijweerstand had. Het spreekt voor zich, dat ik heerlijk geschaatst had. Want waar ik dit seizoen normaal gesproken bij de lange series bijna of daadwerkelijk op een rondje gereden werd, daar kon ik vandaag er gewoon bij blijven.
Het beste meetmoment is de 5 kilometer. Bij de 25 rondjes, die ik op kop reed, kon ik bijna constant de27 kilometer per uur vasthouden. Slechts 2 rondjes gingen iets minder, maar met 26 kilometer ben ik best content. Niet gek zonder pootje over.

Het lijkt er op, dat ik net als Sven Kramer op het juiste moment in vorm ben. En dat komt mooi uit, nu het er op lijkt, dat Koning Winter op de deur klopt.

Het is nog niet zo ver, maar de mooiste weerkaarten verschijnen.

Als dit uitkomt, kunnen we weer schaatsen op de Vogelplas.

Nu hebben vogels de neiging om te gaan fluiten. Vanmorgen deed een vreemde vogel dat in de Leidse IJshal net op het moment, dat Aad van Tol vertrokken was voor zijn 5 rondjes op kop. De dwaalgast floot schel en Aad draaide als een tol om zijn as.

Met een kort fluitsignaal was de chaos compleet in het peloton. En dat alles, omdat de kopman dacht, dat hij teruggefloten werd....