In de Leidse IJshal was het lekker druk. Er reden 2 klassen van een middelbare school op de binnenbaan. Bij de "Krasse knarren" was de opkomst iets minder, maar met een peloton van 20 man hoor je mij niet klagen. En al helemaal niet over de kwaliteit van het ijs.
Sjaak Doeleman verwoordde het heel mooi: "Toch knap, dat ze met deze hoge temperaturen zulk goed ijs weten te maken."
Dit kon ik volmondig onderschrijven. En dat werd door de feiten gestaafd, want het peloton ging op een gegeven moment 29 kilometer per uur. Men bleef net binnen het maximum.
Zelf haal ik dit tempo niet. Mijn gemiddelde is 25 kilometer, maar dat weet ik dan ook lang vast te houden. De 5 kilometer ging goed vlak. Maar ja, als stayer hou je van gelijkmatigheid.
Met het weer was er van gelijkmatigheid niet bepaald sprake. En de hoogste pieken liggen treiterig in de wintermaanden.
"Some like it hot". Maar in de wintermaanden hebben de schaatsers het liever koud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten