Drukker

Vanmorgen was het drukker in de Leidse IJshal. Zelf kan ik dat afmeten aan het aantal kinderen, dat ik onder mijn hoede had bij de schaatsinstuif voor kinderen, die de hele Kerstvakantie gegeven worden.

Waar ik gisteren 10 kinderen lesgaf, waren het er vanmorgen 15. Daar ongeveer een derde van hen gisteren ook bij mij was en een paar kinderen bij de Buitenschoolse sport les van mij hadden gekregen, schakelde ik na een paar altijd nuttige basisoefeningen door naar het logische vervolg op de vorige schaatsles.
De oefeningen met de druk achterop werden uitgebreid met de afzet. Vooral de combinatie van deze twee zorgde ervoor, dat de kinderen veel makkelijker gingen glijden. Schaatsen is immers in essentie glijden over het ijs. 

Of om het nog korter te zeggen: schaatsenrijden is glijden.
Bij de afzet kwam de zijwaartse afzet aan bod, evenals het boven het standbeen komen. Met gevarieerde oefeningen zoals treintjes van 3 personen, het diep zitten en het laten hangen van het rustende been brachten we een flink deel van de training door.

De les sloten we af met "Schipper mag ik over varen", hetgeen we tweemaal konden spelen, voordat we de pilonnen weg konden gaan ruimen als teken, dat de schaatsles was afgelopen.

Voordat ik met licht gemiezer, het begin van een regenbui, naar huis fietste, dronk ik nog een kop thee met Hans van der Plas, wiens driejarige kleindochter haar eerste schaatsles had gekregen. Je moet het boompje buigen als het jong is.

Daarna werd ik aangeschoten door Leony Verheij. Zij had een tweetal kinderen, dat nu bij mij schaatste, in de Herfstvakantie in de groep gehad.
"Wat zijn zij hard vooruit gegaan",  zei ze tegen me. 
Ik had hen bij de Buitenschoolse sport ook in de groep gehad en de schaatslessen hadden hun vruchten afgeworpen. In een paar maanden tijd kunnen kinderen een enorme progressie boeken!
Nu moet ik dat niet te hard van de daken schreeuwen, want anders wordt het drukker dan druk bij de schaatslessen.....