Driekoningen

Het is vandaag Driekoningen. In de volksweerkunde is er een belangrijke spreuk over deze dag: Driekoningen maakt of breekt de brug.

Welnu, voor natuurijs kunnen we januari gevoeglijk afschrijven. Maar goed, gelukkig hebben we februari nog....

We werden vanmorgen rond 7 uur gewekt door een flinke bui, die op het dakraam kletterde.

Gelukkig bleef het bij deze ene bui en hadden we de rest van de dag prima fietsweer.

De eerste fietstocht was naar de Vondellaan, waar in de Leidse IJshal de laatste ochtend was van de schaatslessen voor kinderen.

Dat hadden de kinderen goed begrepen, want er waren maar liefst 125 kinderen op de laatste kans afgekomen. Met een groep van 21 kinderen op een smal deel van de binnenbaan was alle ruimte bij de startplek opgevuld.

Na het inrijden begon ik aan het thema "Driekoningen". Zij waren met een kameel gekomen. Dat deden wij ook. Eerst rustig op en neer tussen de bulten naar de overkant en terug, maar daarna bleek duidelijk, dat de kameel ook wel "Het schip van de woestijn" genoemd werd.

In plaats van naar boven afzetten moesten de kinderen naar links of naar rechts afzetten. De kinderen gingen al een stuk harder. En nog harder, toen ze ook nog eens zijwaarts af moesten zetten.
Nu volgden de drie koningen een ster. De kinderen mochten de ster uitbeelden.

Eerst waren ze een gewone ster met de armen wijd gespreid. Daarna waren ze een stralende ster en moesten ze de armen heen en weer en omhoog en omlaag bewegen. Een prima balansoefening. Als afsluiting van dit blok werden ze vallende sterren. Een keer of 8. Er waren er zelfs buikschuivers bij!
Het volgende dier, dat langskwam was de ooievaar. Ze moesten zo lang mogelijk op één been doorglijden. Dat kon het beste, als ze boven het standbeen kwamen.

Dit was nodig voor de giraf. Daarbij moesten de benen goed uitgestrekt worden. Liefst naar opzij. En als je dan vaart had, moest je zo lang mogelijk doorglijden op één been.
We besloten de gevarieerde schaatsles met remoefeningen en tenslotte met "Schipper mag ik overvaren".

Bij de koffie, thee en warme chocolademelk kwam ik naast Trudy te zitten, een oud-collega van mijn vrouw. Met haar en Joost Wösten kletste ik tot half 12, waarna ik boodschappen ging doen bij "De Helianth". Daar het lekker weer was, reed ik met een aardige omweg naar huis.
Zo reed ik over het fietspad van  "'t Vogelhoff", waar ik gisteren in omgekeerde richting had gefietst. De schapen bij het dijkje vormden een landelijk tafereel.

Via de Vlietlanden trapte ik door naar de Vogelplas, waar nog steeds baggerwerkzaamheden plaatsvonden.

Voorlopig is het nog niet zo ver, maar ik raad iedere schaatser, die wel eens rondjes rijdt op de Vogelplas zelf te gaan kijken, want dan kun je zien, waar dit meer van 500 meter bij 1 kilometer dieper wordt en waar ondieper. 

Langs de Kniplaan wordt het ondieper, dus veiliger, richting Leidschendam geldt juist het omgekeerde.

Na deze inspectie fietste ik naar huis toe, waar ik na een fietsrit van 23 kilometer ging lunchen op Driekoningen.