Dauwtrappen met stoffer en blik

Vanmorgen stapte ik om half 8 uit bed en trok ik mijn sportkleding en hardloopschoenen aan. Het was nevelig en vrijwel windstil.

De kuifeenden dobberden rustig in de Schenksloot.

In  het mooie Asturias stonden op dat moment de koeien in de mist.

Het was in beide gevallen een frisse start van de dag.

Op klomphoogte was het zelfs nipt tot vorst aan de grond gekomen.
Ik liep naar de volkstuin en deed dat deels door over een ruiterpad door het gras te lopen. Het was dauwtrappen pur sang. Daar ik op de volkstuin de eerste en enige tuinder was op dit vroege uur, zongen de vogels in deze lentemorgen dat het een lieve lust was, terwijl ik de planten water gaf.

De hersteltraining na de Alternatieve 100 Bruggenloop van gisteren was in aanloop naar de Leiden Marathon over precies een maand was precies de juiste lengte. Ik liep de spieren weer soepel zonder te verzuren. Het weektotaal kwam hiermee uit op ruim 60 kilometer.

Onderweg had ik gezien, dat er glas over de volle breedte van het fietspad lag verspreid. Nu kun je dat laten liggen tot er heel veel mensen een lekke band krijgen, of je kunt het zelf opruimen. Ik koos voor de laatste optie en haalde thuis een stoffer en blik. Normaal gesproken zou ik de kleine kilometer terug gelopen zijn, maar nu pakte ik mijn fiets. Om alle glassplinters weg te kunnen vegen, ben je een klein half uur bezig.

Niet moe maar wel voldaan stapte ik thuis onder de douche om om 10 uur te gaan ontbijten. Tot dat moment was ik een nuchtere Hollander....