Er was aangekondigd dat Jildou Gemser op zaterdag 5 november ’s avonds een lezing zou komen geven over didactiek. Er zou een praktisch gedeelte bij zitten, dus de schaatsen waren meegenomen. Een elftal andere IJVL-ers had mijn voorbeeld gevolgd. Bij de IJshal aangekomen bleek Jildou door een blessure verhinderd te zijn en werden de honneurs waargenomen door haar vader Piet. Deze leek, zowel in uiterlijk als in enthousiasme, als twee druppels water op zijn broer, ex-bondscoach Henk Gemser.
Hij begon met het uitdelen van de Presentatiegids 2005/2006 van De IJsster uit Sneek. Deze prachtige, in vierkleurendruk uitgevoerde gids leverde, door de diverse reclameblokken, ook nog eens € 300,- op. Penningmeester……
We moesten begonnen met het in drie groepjes van 4 praten over wat schaatsen voor jou betekent en dit dan op grote vellen opschrijven. Er volgden omschrijvingen als “de mooiste beweging die er is” tot aan “bij natuurijs de hemel op aarde”. Dit is het begin van van de didactiek! Het plezier, dat je aan schaatsen beleeft, moet je op je cursisten over zien te dragen. En aan motivatie geen gebrek. “Want wie gaat er nou op zaterdagavond naar een cursus? Sterker nog, zelf reis ik ruim 370 km om een cursus te komen geven. Dat doe je alleen als je gek bent op schaatsen. Maar gelukkig is in Friesland ruimte genoeg voor mensen met deze afwijking.” Ik ken trouwens aan aantal Hollanders, waaronder ondergetekende…….
Vanuit deze motivatie ga je als lesgever aan de slag. Er zijn 3 manieren, namelijk via het autoritair systeem, het top-down-eenrichtingverkeer net als nadeel niet of nauwelijks inbreng van de cursisten, ten tweede laissez-faire, waarbij gebrek aan discipline al zeer snel aan de oppervlakte komt en tenslotte het democratisch model, dat het beste van bovengenoemde typen in zich verenigt.
Iedere les heeft een doel, met daarbij als terugkerend thema: foutenanalyse en de verbetering.
Geef altijd duidelijke aanwijzingen en zorg bij het lesgeven voor terugkoppeling:”Begrijpen ze wat ik bedoel?” Veiligheid staat altijd voorop, dus let daar erg goed op bij het kiezen van de verzamelplaats.
Het klinkt misschien als een dooddoener, maar iedereen is belangrijk bij het lesgeven! Als je aan het verbeteren van techniek gaat werken, begin dan altijd positief en ga vanuit wat goed gaat werken aan de verbetering. Begin hierbij zo dicht mogelijk bij het ijs bij het geven van aanwijzingen en vandaar omhoog. En richt je slechts op één verbeterpunt per keer!
Een voorbeeld: Ids Postma had als junior moeite met het rustig de arm op de rug laten liggen. Als “huiswerk” had hij meegekregen om van de boerderij in Deersum naar school in Sneek met één arm op de rug te fietsen. Met Ids is het wel goed gekomen…..
Als je iets nieuws aan wilt leren, doe dat dan in het begin van de les, als de cursisten nog fris zijn. Probeer dit wel op een speelse manier over te brengen. De tweede kern van de les kun je benutten voor herhalingsstof. Bij de les moet je overzicht over de groep houden en contact hebben en houden met de groep.
Om stof aan te leren is het schema “praatje-plaatje-daadje”een prima leidraad. Vooral het voordoen zegt vaak meer dan duizend woorden. En hou één ding steeds voor ogen: schaatsen is je passie, dus laat dit bij er de schaatstraining ook uit komen!
Aan het praktische gedeelte zijn we door tijdgebrek niet toegekomen, maar iedereen had een heerlijke, leerzame avond gehad. Zoals gewoonlijk hadden de thuisblijvers weer eens ongelijk!
Eén van de punten, die ter sprake kwam op deze avond was de start. Uit beelden gemaakt met een zeer geavanceerde camera blijkt, dat niet alleen de eerste 100 meter bepalend is voor de uitslag van de 500 meter, maar dat de eerste paar meter dat al zijn.
Eén ding is me na deze fantastische avond met Piet Gemser wel duidelijk: didactiek begint heel simpel met de vraag, hoe gek je bent op schaatsen…….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten