Het was Martin Langbroek, wiens achternaam geheel klopt, zoals op de foto's te zien is, die in IJVL-kleding achter het stuur zat.
"We zullen zo wel zien, wie er het eerste is", antwoordde ik, met nog een kilometer te fietsen. In Leiden durf ik het tegen iedere automobilist op te nemen en inderdaad, ook nu was de fietser eerder bij de IJshal aan de Vondellaan dan de automobilist.
Het was behoorlijk druk bij de "Krasse knarren". Het tempo lag ook behoorlijk hoog, mede door het goed glijdende ijs.
In een peloton van een kleine 20 man reden we de gebruikelijke piramide van 5, 10, 15, 20 en 25 rondjes en weer terug.
Evert Boekhout had een knalgeel trainingsjack aan, dus hij mocht het bal openen. Jaap de Gorter en Eelke van den Ouweelen waren er allebei, dus zij mochten het eerste blok van 10 rondjes voor hun rekening nemen.
"Voelt het niet raar, Jaap", vroeg ik: "Om zo vroeg al op kop te rijden?"
"Absoluut", kreeg ik als antwoord: "Normaal neem ik alleen de allerlaatste rondjes voor mijn rekening!"
Dit sloeg ik op in mijn achterhoofd. Bij het laatste blokje van 5 rondjes mocht Jaap op kop rijden!
Na de gezellige donderdagochtendtraining gingen we met een man of 12 naar de kantine, waar we koffie of warme chocolademelk dronken.
Hier kon ik Evert Boekhout als laatste deelnemer aan onze Zelfstedentocht van 11 februari jongstleden eindelijk "De Elfsteden toch gereden" overhandigen.
Toen Hans van der Plas, de laatst overgeblevene van mijn tafel, nog even naar de winkel van Ooms Sport ging, schoof ik aan bij Jaap en Eelke, die uitgebreid verslag deed over de politiek van de gemeente Oegstgeest en dan vooral over het financiële moeras dat dreigt, nu de huizenmarkt is ingestort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten