De Hel van '63, het hemels gevoel van '13

Om kwart over 7 was ik terug van enige lichamelijke inspanning. Het begon om 9 uur vanmorgen, toen ik op de fiets stapte om een fotokaart op te halen om wat foto's van het schaatsen op de ijsbaan van Voorschoten op de computer te kunnen zetten en vandaar op mijn blog.

Via een kleine omweg reed ik in een zachte sneeuwbui naar de Vogelplas toe. Het was 2 graden onder nul en het had de afgelopen nacht niet hard gevroren. Overdag zou de temperatuur net onder het vriespunt blijven.

Dat was een tegenvaller, net als het dunne laagje sneeuw, dat op de Vogelplas gevallen was. Het middengedeelte, dat woensdagnacht pas dichtgevroren was met prachtig zwart ijs, was eigenlijk net te dun.
Toen ik om kwart over 10 mijn eerste rondje reed achter "the Shoes"-groep aan met Wim van Huis, Henk, Jan en Michel Versteegen, Aad Berg, Bert Raaphorst en Marja van Vliet aan, hoorde je een zacht kraakje voor je uit lopen. Het ijs zong, maar net op een verkeerde toonhoogte. Dit ijs was nog niet volledig betrouwbaar.
En gezien de lichte vorst voor de komende nacht betwijfel ik, of het zaterdag sterk genoeg zal zijn.
Alles ging goed, tot er op een gegeven moment iemand op dit spiegelgladde ijs in een door de sneeuw niet zichtbare luchtbel trapte. Hij zakte met zijn schaats door het ijs en maakte een buikschuiver van een meter of 10. Zelf had ik dat inmiddels ook al gedaan, maar dan over een opgevroren bult op het stevige sneeuwijs. De eerste val op natuurijs van 2013 werd door een deskundige jury onder leiding van Wim van Huis gewaardeerd met een 8.2 voor de gracieuze uitvoering.

Ik had inmiddels 2 volle rondjes op de Vogelplas gereden, maar het ene natte poot was voor ons het sein om dit dunne ijs verder te mijden. We reden met de inmiddels gearriveerde Kobus Turk, Sjaak Doeleman, René Strelzyn en Henk Distelvelt rondjes op het stevige ijs langs de Kniplaan. Aad Berg voerde onze groep met een pittig tempo aan.
Rond het middaguur gingen de meesten weg, maar toen verscheen Edwin Minnee. Ik had hem en Hans van der Plas vanmorgen een mailtje gestuurd.

Op de radio was live te horen, hoe de ijsmeester van Ankeveen door het ijs zakte. Ik kon er niet omheen deze ervaringsdeskundigen hiervan te verwittigen.
Edwin had zich een paar uur vrij kunnen maken van zijn kapperszaak in Katwijk en was samen met zijn zoon komen schaatsen. Tegen de tijd, dat Edwin zijn homoschaatsen weer uit kon trekken, verscheen Dick de Bles op het toneel. Met hem reed ik tot 2 uur de "Grote C" diverse keren, tot ik om 2 uur de Vogelplas moest gaan verlaten.

Exact 50 jaar geleden was de meest barre Elfstedentocht gehouden: de Hel van '63. Het is dan wel heel bijzonder, dat je op dit gouden jubileum op de Vogelplas met een hemels gevoel 4 uur lang kunt schaatsen.

Na thuis de foto's op mijn computer gedownload te hebben, bracht ik de fotokaart terug naar Ans van Dijk, alvorens in de Leidse IJshal 2 uur schaatsles te gaan geven aan kinderen. Het thema voor de les van de buitenschoolse sport en de IJVL laat zich makkelijk raden: natuurijs.
Na afloop van de schaatslessen tipte ik mede-trainer Joost Wösten en de leden van IJsclub Warmond, waaronder Aad Heemskerk en Dirk Zwitser over de mogelijkheid van het schaatsen op de Vogelplas. Voor de zesde winter op rij trouwens!
Zo kunnen zij dit weekeinde daar ook rondschaatsen met een hemels gevoel.