Het had vannacht bij ons in de buurt een graad of 5 gevroren.
De boerensloot achter onze tuin was bedekt met een dun laagje ijs, de Schenksloot lag nog half open en de Rijn golfde nog, toen ik om half 9 naar de Vondellaan fietste. Het was waterkoud, zodat het in de Leidse IJshal warmer aanvoelde dan buiten.
Desondanks was de opkomst met 15 "Krasse knarren" heel redelijk te noemen. Doordat een dertigtal middelbare scholieren op de binnenbaan schaatsles kreeg en er nog een twintigtal andere schaatsers op de buitenbaan rondreed, was het gezellig druk op de buitenbaan.
Met de muziek van "The Golden Earrings" uit de geluidsboxen gingen we van start. De piramide ging zonder verder noemenswaardige bijzonderheden of het moet de komst van Mart Moraal zijn, die een keertje mee kwam schaatsen.
De 25 rondjes op kop ging erg lekker, maar in de serie daarna voelde ik, dat ik een bot plekje op een van de ijzers had, waardoor ik de bochten voorzichtig liep.
Bij het verlaten van de baan kwam een oudere man met Salomons mij aflossen. Hij had jaren niet geschaatst en dat was te zien. Er werden grappen en grollen over hem gemaakt, waaronder "Er is gestrooid!"
Terwijl wij aan de koffie en warme chocolademelk zaten, draaide de nieuwkomer zijn rondjes. Bij het verlaten van de IJshal sprak ik de oude man. Je kunt je lelijk in mensen vergissen. Hij is 78 jaar, is in 1963 om 5 uur bij Franeker van het ijs gehaald en heeft in 1985, 1986 en 1997 een Elfstedenkruisje gehaald.
Dat kan ik niet zeggen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten