Vandaag was het precies 20 jaar geleden, dat ik met Jaap de Gorter van start ging op de Elfstedentocht. We waren uitgeloot en startten de dag voor de vijftiende Elfstedentocht van 4 januari 1997.
Ondanks kramp en verblinding door de televisielampen haalden Jaap en ik als lamme en blinde licht beschadigd de eindstreep op de Bonkevaart.
Vandaag wachtte mij geen rondje van 200 kilometer, maar een rondje van 200 meter. Net als gisteren fietste ik naar de Leidse IJshal, waar ik schaatsles gaf aan kinderen. Met Jacob en René Strelzyn hadden we een groep van 15 kinderen onder onze hoede op de binnenbaan.
De training begonnen we met de gillende keukenmeiden, die nog van Oud en Nieuw waren overgebleven. Deze moesten we daarna natuurlijk opruimen, eerst met een bezem en daarna met een stoffer en blik. Rond dit thema had ik een aantal oefeningen bedacht.
Het tweede deel van de schaatsles kwam de Elfstedentocht aan bod. Rechtop schaatsen met meewind, diep zitten tegen de wind in, onder bruggen doorkruipen, maar ook een stuk klûnen op het gladde ijs. Aan het slot volgde een Elfstedenestafette. De 5 jongens reden tegen de 10 meisjes. De jongens moesten 2 keer heen en weer op de binnenbaan, de meisjes 1 keer. Vooral de tweede keer, dat we de Elfstedenestafette deden, was het spannend. De jongens wisten nipt te winnen.
En nu maar hopen, dat we niet nogmaals niet 20 jaar moeten wachten op de Tocht der Tochten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten