Vorige week maandag kreeg ik dit verzoek van Henk Eveleens: “Kunnen we weer een keer naar Noordwijk gaan?”
Normaal gesproken leg ik zo’n verzoek naast me neer, maar ik meende daarna te horen: “Dan is het eerste rondje voor mij.”
Zodoende heb ik dit verzoek in overweging genomen en na ampel beraad heb ik dit verzoek ingewilligd.
Denk nu niet, dat ik omkoopbaar ben met mijn keuze voor de strandtraining richting "Huis ter Duin"....
Uiteraard bereidde ik me grondig voor op de strandtraining, die ik op iedere eerste maandag van de maand mag geven. Je moet de trainingen gevarieerd houden en af en toe wat nieuwe oefenstof toevoegen.
Om half 8 vertrokken we met een tiental IJVL-ers vanaf de Goerie naar het strand bij "Het Wantveld". Het was heerlijk weer om in te trainen met een temperatuur van een graad of 8 en een niet al te harde westenwind onder een halfbewolkte hemel.
Met dit tiental liep ik met de wind in de rug met een tempo, dat iedereen bij kon houden, zonder onderbrekingen naar "Huis ter Duin". Daar wachtte ons een van de zwaarste oefeningen van de avond: de 67 traptreden naar het balkon van het luxe hotel beklimmen. En dat niet 1 keer, maar 3 keer, zodat we in totaal 201 treden moesten nemen.
Na deze traploopoefening zetten we weer koers richting Katwijk. Daar met tegenwind de verschillen tussen de lopers vaak groter zijn dan met meewind, laste ik om de 500 meter een oefening in, zoals een Steigerung naar ons tegemoetkomende wandelaars, een halve minuut statisch zitten, 100 schaatsstappen op de plaats, 50 naar links en 50 naar rechts om tenslotte uit te komen bij de zwaarste opgave van de avond: het beklimmen van een duinopgang in het mulle zand.
Dat bleek wel uit de hartslagmeter op het sporthorloge. Deze ging van 110 tijdens de klim in een minuut tijd naar 144. Boven stond je te hijgen als een paard, terwijl je niet eens voluit gesprint had.
Na op de achterblijvers gewacht te hebben, daalden we af naar het fietspad, waar we over het schelpenpad ernaast naar het parkeerterrein bij "Scum" liepen. Daar zat de strandtraining er op met ruim 9 kilometer lopen.
We liepen nog even terug naar de auto om ons wat warmer aan te kleden voordat we naar het terras van "Het Wantveld" togen. Terwijl wij bij ons eerste drankje op de gezondheid van Kees proostten, doken de bikkels Gera van Duijvenvoorde en Jos Drabbels in de Noordzee om een stukje te zwemmen.
Het was druk op het terras. Het grootste deel was gereserveerd voor leerlingen van het Welland College. Vermoedelijk was het een feestavond voor de geslaagden. We keken, hoe de jongens en meisjes elkaar het hof maakten.
"Er is nog niets veranderd in 40 jaar", zei Hans Boers.
"Alleen de muziek", vulde ik aan.
Het volgende nummer was "One step beyond" van Madness.
"Zelfs dat niet", zei Jos.
Sommige dingen veranderen nooit. Louis Couperus had dus ongelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten