"Ik heb nog een paar oude skeelers, die ik niet meer gebruik", zei Jos Drabbels tegen me: "Ik zal eerdaags eens kijken, waar ze liggen."
Na de strandtraining van gisterenavond kreeg ik deze skeelers mee om ze uit te proberen.
Nu ben ik als kind uit een gezin van 12 kinderen van jongs af aan gewend om tweedehands spullen te gebruiken, dus thuis gekomen paste ik de skeelers en vanmorgen trok ik ze weer aan voor een testrit. Om 9 uur trok ik de deur achter me dicht en reed ik voor het eerst in het verkeer met grote wielen, nadat ik daar vorig jaar al een keer op had gereden op de skeelerbaan in Leiderdorp.
Met 4 wielen van 100 millimeter rijdt je een stuk makkelijker dan met 5 wielen van 80 millimeter. Met name op stukken met slecht asfalt scheelt het een stuk. Via de rand van de Stevenshof reed ik aanvankelijk nog onwennig naar de Velostrada tot de Horstlaan. Hier sloeg ik linksaf, terwijl ik wachtte tot een peloton "Krasse knarren" van "Swift" gepasseerd was. Ik ontwaarde diverse bekenden in deze groep van een kleine 20 man.
Via de Veurseweg skeelerde ik naar de Northeyweg om bij de velden van SEV door het niet zo steile tunneltje te gaan. Veiligheid voor alles.
Dat gold helemaal voor de tunnel bij de A44 bij de voormalige dierentuin van Wassenaar. Daar daal ik altijd af via de zijingang. De helling is behoorlijk steil, maar je kunt je aan een trapleuning vasthouden, zodat je veilig op de bodem van de tunnel aankomt.
Via de Via 44 skeelerde ik weer naar de Stevenshof toe, waar ik na een testrit van 23,23 kilometer veilig thuis kwam. De hartslag lag vrijwel constant onder de 100, de snelheid varieerde van 12,2 kilometer per uur tot 19,36. Niet bepaald een vlakke rit, maar dat had te maken met de obstakels onderweg.
Na deze testrit is voor mij duidelijk, dat ik deze skeelers over wil nemen van Jos. Ik hoor wel van hem, wat het me gaat kosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten