Dat was namelijk de status, die ik vanavond had als IJVL-trainer. Na het avondeten fietste ik naar Jos Drabbels, met wie ik meereed naar de skeelerbaan van Katwijk. Vandaar liepen we met een achttal schaatsers naar het strand, waar we na het inwerken een Steigerung liepen, waarna het hoogtepunt van de avond aan bod kwam: de strandstoelslalom. Het was de langste rij, die ik kon vinden. Als strandstoelslalomtrainer moest ik het goede voorbeeld geven. Dat viel niet mee, want op een gegeven moment liepen je benen vol in het mulle zand.
We liepen vandaar door naar een niet al te hoge strandopgang, waar we een hele serie oefeningen omhoog afwerkten: een Steigerung, schaatsstappen, bochtstappen en stopsprongen.
We liepen terug naar het mulle zand, waar we een piramide van 30, 45 en 60 seconden en weer terug.
Na de benen losgeschud te hebben, wandelden we afwisselend van vuilnisbak naar vuilnisbak normaal en snel.
We liepen terug naar de ijsbaan, waarna we ons naar "Het Wantveld" begaven. Op een viertal heldhaftigen, die in zee ging zwemmen. Na een drankje op het licht winderige terras verlieten we om 10 uur in de prachtige avondschemering het strand. Wat is de zomertijd toch een zegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten