Gisteren koelde het aan de eind van de middag behoorlijk af en was het nog maar een graad of 3 met vrij weinig wind. Met een vrijwel onbewolkte hemel stond niets een nacht met minimaal vorst aan de grond nog in de weg. Toch liep het anders.
's Avonds reed ik naar de Vondellaan, waar ik training ging geven aan de G-schaatsers. In onze straat zag ik al wat mist hangen en bij de weilanden aan de rand van de Stevenshof was het gewoon mistig. 
Het was waterkoud. Desondanks dacht ik meteen aan het weerspreuk: "Met mist gaat de vorst in de kist".
Voor het eerst in dit schaatsseizoen was het deze veel te warme meteorologische herfst was buiten kouder dan in de Leidse IJshal.
Samen met Jaap de Gorter gaf ik training aan 3 G-schaatsers. De nadruk in deze schaatsles lag op het terugsturen en daaraan gekoppeld de zijwaartse afzet. Dat lukte heel goed. Kevin en Youri hebben de afgelopen jaren een enorme progressie geboekt op dit gebied van de schaatstechniek.
Daar beiden rasechte sprinters zijn, kwam het goed uit, dat Jaap ook aanwezig was. Hij kon hen wel bijhouden als ze flink versnelden, deze stayer kan dat absoluut niet. Het was kortom een gezellige schaatstraining. Voorgaande seizoenen hadden we in de kantine van de IJshal nog een biertje gedronken, maar die is dit hele seizoen al gesloten. Derhalve fietste ik in de mist terug naar huis.
Gisterenmiddag was het net boven de 3 graden, de minimum temperatuur was vannacht op het KNMI-meetpunt Voorschoten 2,9 graden Celsius.
Op klomphoogte was het precies dezelfde temperatuur. Vergelijk dat eens met het noorden van het land, waar het onder onbewolkte omstandigheden aan de grond een stuk kouder was dan op ooghoogte. Dit is in winterse omstandigheden de normale gang van zaken. Net zoals het normaal is, dat het in de nacht een paar graden afkoelt. De mist voorkwam dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten