Een van de bekendste nummers van Alan Stivell, de grondlegger van de Keltenrock, is "Foggy dew".
Vanmorgen moest ik onmiddellijk aan dit nummer denken, toen ik om 7 uur van huis ging voor een loop naar de volkstuin en terug. Aan de rand van de Stevenshof zag ik de mist al boven de weilanden hangen.
Na het passeren van de in aanleg zijnde Rijnlandroute was de mist al dichter.
Na op de tuin het klusje gedaan te hebben, liep ik met een tweetal omwegen tussen de weilanden door naar huis.
Bij het doodlopende weggetje naar het spoor toe zag ik koeien in de mist.
Op deze duurloop van ruim 10 kilometer kwam ik steeds dichter bij deze runderen.
Op een gegeven moment passeerde ik de koeien in nevelflarden.
Toevalligerwijze was het precies 3 weken geleden ook mistig, toen we om 8 uur wakker werden. De bergen hingen in de wolken, wij keken tegen het wolkendek aan, ook al was de zon allang op.
We dekten de tafel en ontbeten met Siebe en Ana, waarna ik mijn sportkleding aantrok voor een uur lopen. Via een ander weggetje kwam ik uit bij El Remediu.
Een paadje tussen de weilanden liep dood, dus ik liep terug op de heenweg. Zo kwam ik weer uit op de steile klim naar het kerkje, waarna ik aan de andere zijde van het gebedshuis afdaalde.
Ik liep dezelfde weg terug naar huis, maar daar ik nog geen uur gelopen had, daalde ik af over een boerenpad.
Dit pad liep ook dood bij een weiland, maar dat maakte mij niet zoveel uit. Ik had in een uur tijd een kleine 10 kilometer gelopen.
Na even uitgezweet te hebben, douchte ik me, waarna ik een kop thee dronk met de aanwezigen. Aansluitend ging ik een uur schuren. Daar de balustrade op het zuiden gelegen was en het onbewolkt geworden was, kon ik goed voelen, hoeveel kracht de Spaanse zomerzon heeft.
Het was dan ook behoorlijk warm bij deze schuurklus. Daar de bladeren van de pompoen hingen, gaf ik de pompoen met de waterslang wat levensvocht. Ook de gisteren geplante bonen kregen water van me.
Rond 3 uur aten we rijst met gemengde groente en een stuk meloen, waarna we in de zon een wandeling van een half uurtje maakte in deze mooie omgeving.
Na het slot van de door Michael Storer gewonnen bergrit te hebben bekeken, deden we nog wat klussen. Gezamenlijk ruimden we de schuur uit en ordenden we de boel een beetje.
Ik gaf de pompoenen en het bonenbed nogmaals water, terwijl de zon ter kimme neeg. Siebe en Ana gingen nog boodschappen doen, terwijl Ada en ik nog wat klusjes deden.
Ada kookte een groentemix met aardappels en spekjes, die we om half 11 opaten. In Spanje eet men 's avonds laat. Rond middernacht gingen we naar bed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten