Het was vandaag, als ik het zeggen mag,
voor de Rijmpiet een ietwat vreemde dag.
Voor het eerst in ruim dertig jaar schaatsles geven,
kon hij niet op het ijs van half zes tot half zeven.
Dat was even wennen op deze vreemde vrijdag
waarop de buitenschoolse sport nog wel mag,
maar de IJVL niet. Die club mag naar maandag.
Maar kijk naar wat je hebt, niet naar wat je mist
maar de IJVL niet. Die club mag naar maandag.
Maar kijk naar wat je hebt, niet naar wat je mist
en dat deden veel schaatsers, dus werd er beslist
om het kapot gereden ijs toch maar te verzorgen.
De dweilbeurt kon niet meer wachten tot morgen.
Het ijs was nog wel wat hobbelig, maar ook glad.
Dat deerde Piet niet, die hier veel op geoefend had.
De les die gegeven werd was die van vorige week,
de IJVL-spelletjesles die een schot in de roos bleek.
Om vijf voor vijf was deze schaatsles afgelopen
en konden de vijftig kinderen naar buiten lopen.
Er viel voor de Rijmpiet geen tijd meer te winnen:
die vermaledijde avondklockdown kon beginnen!
om het kapot gereden ijs toch maar te verzorgen.
De dweilbeurt kon niet meer wachten tot morgen.
Het ijs was nog wel wat hobbelig, maar ook glad.
Dat deerde Piet niet, die hier veel op geoefend had.
De les die gegeven werd was die van vorige week,
de IJVL-spelletjesles die een schot in de roos bleek.
Om vijf voor vijf was deze schaatsles afgelopen
en konden de vijftig kinderen naar buiten lopen.
Er viel voor de Rijmpiet geen tijd meer te winnen:
die vermaledijde avondklockdown kon beginnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten