Albanese

Soms is iets in één woord samen te vatten. In mijn geval is dat Albanese. Ik kom er later op terug.

De dag begon vroeg. Om 6 uur waren we al uit de veren. We zouden op gaan passen op onze kleinzoons en zaten om kwart voor 7 in de trein naar Rotterdam, vanwaar we met een tweetal OV-fietsen naar de plaats van bestemming reden.
De oudste werd door zijn moeder naar school gebracht, zodat de jongste opa en oma voor zichzelf had. Het was een genoeglijke dag, waarbij we wandelend met de kinderwagen boodschappen deden.

Om half 3 was ik bij de school te vinden, waar ik de vierjarige ophaalde met de fiets. In de tuin was het in het zonnetje prima uit te houden.

Na met het jonge gezin gegeten te hebben, fietsten we naar Rotterdam Centraal vanwaar we met de trein weer naar de Sleutelstad reden. We hadden met de goedgemutste kleinkinderen een topdag gehad.

Dat kon ik niet zeggen van mijn rol als Ploegleider van  Team 333m.nl. Ik haalde vandaag 49 punten en kwam daarmee op 484 punten. Ik zakte daarmee wederom 153 plaatsen en sta nu 1728e. Van de 3837 deelnemers sta ik dus nog steeds in het linkerrijtje, maar daar is alles mee gezegd.

Ik heb het zelf voor een deel verknald. Gisteren had ik in eerste instantie Vincenzo Albanese, die behoorlijk goed kan sprinten, van de reservebank gehaald, maar op het allerlaatste moment toch weer reserve gezet, daar ik vandaag een etappe voor klimmers had verwacht.
Gisteren kostte me dag 13 punten en vandaag 18. Met deze 31 punten had ik zo'n 400 plaatsen hoger gestaan. Maar ik kan niemand anders de schuld geven. Het was mijn eigen fout!

Maar goed, uiteraard heb ik wel genoten van de geweldige dag voor het Nederlandse wielrennen. Zo vaak gebeurt het niet, dat onze coureurs 1, 2 en 4 worden in een grote ronde!

Koen Bouwman, Bauke Mollema en Tom Dumoulin, gefeliciteerd met deze unieke prestatie!