Omloop van Noordwijkerhout

Zondag stond na een afwezigheid van 2 jaar de Omloop van Noordwijkerhout weer op het programma. De start en finish waren op een andere plek, daar sporthal "De Schelft" in de coronatijd was afgebrand.

De voetbalvelden van VVSB waren nu het begin en het eindpunt van de halve marathon. In eerste instantie zag het nieuwe parcours er veelbelovend uit.

We zouden 3 kilometer over het strand lopen. Van Duindamse slag naar Langevelderslag. In mijn jeugdjaren ging ik vanuit Nieuw-Vennep vaak naar laatstgenoemde strand, waar ik dus goede herinneringen aan bewaar.

De avond ervoor ontving ik een mailtje, dat dit feest geen doorgang kon vinden. Een deel van de halve marathon ging over particulier terrein en de toestemming om daar overheen te lopen was op het laatste moment ingetrokken.

In plaats ervan zouden we tweemaal het parcours van de 10 kilometer gaan lopen. 

Saaier, maar het was niet anders. Daarnaast was de starttijd 20 minuten later, zodat we tegelijk met de 10 kilometer zouden vertrekken. Zodoende konden Ada en ik wat later ontbijten, hetgeen na de 72 kilometer fietsen van de dag ervoor best prettig was.

Het was fris weer, toen ik om half 10 via Rijnsburg naar Noordwijkerhout fietste, maar het warmde al snel op.

Na startnummer 6451 te hebben opgehaald, wandelde ik naar Rob Pijpers, die de laatste lange loop in aanloop naar de Leiden Marathon zou filmen en fotograferen.

Terwijl Rob een interview afnam, at ik een banaan, goed voor de magnesiumvoorraad, nam een energiegelletje tot me en dronk een halve liter sportdrank.


Daarna kwam er een Friezin op mij afgestapt, die in het Fries tegen me begon te praten. Ik kon uitleggen, dat ik de Fryslân-klep had, omdat ik train voor de Elfstedentocht. Zij was geboren aan de Elfstedenroute en ging als kind wel eens op de schaats naar school toe.

Ik zorgde ervoor, dat ik achteraan in het 100 meter lange peloton startte. Ik loop bij lange lopen meestal niet in en gebruik de eerste kilometers om de spieren warm te lopen. Je spaart energie, die je later in de loop prima kunt gebruiken. Bovendien begin je niet te snel.

Langzaam maar zeker schoof ik van de achterste regionen wat op naar voren.

Op de gewone wegen kon je makkelijk inhalen. Dat werd anders op het fietspad langs het zweefvliegveld in de duinen. In hardloopwedstrijden is het gebruikelijk, dat je aan de linkerkant inhaalt. Maar telkens kwamen fietsers en wielrenners ons tegemoet gereden, terwijl de weg was afgezet!
De verkeersregelaars boezemden kennelijk niet voldoende ontzag in. Wellicht kan men er de volgende keer een politieagent posteren.

Bij de Ruigenhoek waren de verkeersregelaars niet op hun best. Midden in een wedstrijd werden de lopers tegen gehouden om een paar auto's door te laten!

We kwamen over de ventweg langs de tulpenvelden te lopen.

De eerste ronde van ruim 10 kilometer ging in 55 minuten. Tijd voor een tweede energiegelletje en twee bekers water.


Een groot deel van de groep, waarmee ik opliep, was gefinisht. Zodoende liep ik in mijn eentje tussen een paar groepjes lopers.


Zo liep ik voor de tweede maal naar het fietspad door de duinen. Nu had ik wel de ruimte en kon zodoende de fietsers makkelijk ontwijken.

Bij de Ruigenhoek was de laatste drinkpost, waar ik gezien de zon en de temperatuur graag gebruik van maakte. Als je dorst krijgt, ben je te laat!


Het lopen ging de tweede ronde soepeler dan de eerste. De vorm is dus goed.



Zo kwam ik in de brutotijd van 1.50.58 over de eindstreep.



De nettotijd was 1.50.16, waarmee ik 94e ben geworden. De generale repetitie voor de marathon van Leiden was goed verlopen.

Met Rob Pijpers evalueerde ik deze halve marathon en bij deze bedank ik hem voor de foto's en het prachtige filmpje van de Omloop van Noordwijkerhout, dat ik later op de dag mocht ontvangen.