De Boerenrepubliek

We waren om 6 uur op. Er was genoeg te doen. De kleren voor 5 dagen uitzoeken en in de fietstassen doen, net als andere zaken. Om half 8 lunchten we na een korte douche en draaiden nog een korte was. De planten in de tuin hoefden geen water, want het had vannacht 0,5 millimeter geregend.

Ik vertrok om half 9 naar de Boerenmarkt, waar ik bij Biowie brood haalde voor vandaag en morgen. Na thuis koffie en thee gedronken te hebben, vertrokken we met 82570 als totaalstand naar de volkstuin, waar ik water gaf in de kas en Ada wat kleine klussen deed. Het winterkoninkje zong weer in de top van de blauwspar.

Om 12 uur reden we over de Landgoederenroute naar Den Haag Centraal, waar we om 5 over 1 de trein naar Utrecht namen. Vandaar fietsten we naar Bunnik. Vlak voor we daar waren, namen we plaats op een terras, waar Ada cappuccino nam en ik een alcoholvrij witbier. Er waren al wespen actief. Gelukkig is ze er niet allergisch voor.
Om beurten deden we onze wielerkleding aan op het toilet, waarna we de LF4a vervolgden. Via Bunnik, Zeist en Driebergen reden we door de Boerenrepubliek naar Langbroek. Er was vandaag rood split aangebracht op het asfalt, dus we probeerden zoveel mogelijk op de smalle strook in het midden van de weg te rijden.

Mijn vrouw had in Utrecht gezegd, dat ze geen kaart nodig had om in Wageningen te komen, dus ik volgde haar blindelings, ook toen ze een bordje met LF4a miste en we de LF 17 volgden. Zo kwamen we niet in Breedeveen uit, maar in Overlangbroek.

Op deze warme middag in de Boerenrepubliek, met veel blauw-wit-rode vlaggen, reden we door naar Wijk bij Duurstede, in de geschiedenisboeken beter bekend als Dorestad.


Op het schaduwrijke terras van een ijssalon namen we een ijsje, terwijl ik de vraag voor een Tourquiz met een gele en een bolletjesfiets probeerde op te lossen, hetgeen niet zo snel lukte.

Over de dijk reden we met de wind in de rug naar Amerongen toe, waar we na een mooie omweg over de slingerende rivierdijk met de Utrechtse Heuvelrug voor ons, de Midden-Nederlandroute weer oppikten.

Door de bossen reden we naar Elst en vandaar naar Rhenen om over de Grebbeberg naar Wageningen te trappen. Nu we het toch over bergen hebben: Jonas Vingegaard reed Tadej Pogacar uit de gele trui op de Col de Granon.

Over vals plat klommen we naar Wageningen Hoog, waar we om 7 uur na 97 kilometer fietsen bij camping "De Wielerbaan" aankwamen.

Onder hoge sparren zetten we na een jaar op het grasveld onze Eureka Susten 3XP weer op. Terwijl Ada de stamppot met chorizo opbakte, haalde ik 3 alcoholvrij witbier en een Affligem wit.
Na de heerlijke yoghurt deed ik de vaat, waarna we om 9 uur op een loungebank op het terras van de kantine neerstreken.

Ada begon aan "Terugkeer ongewenst" van Charles Lewinsky, terwijl ik het raadsel van de fietsen op de Franse col probeerde op te lossen. Tevergeefs.

Om half 11 gingen we naar bed. Daar volgde een volgend raadsel. Ik kon mijn sloop niet vinden. Ik keerde mijn kledingtassen om, maar helaas tevergeefs.

Toen Ada in haar kledingtas zocht, bleek de sloop daar in te zitten. Niet alleen voor Tadej Pogacar was het een slopende dag....