Vandaag bereikte mij het droevige bericht, dat mijn broer Leo gisterenavond aan een hartstilstand is overleden.
Na mijn oudste broer Kees, die op 2 april 2017 van ons is heengegaan, is ons gezin weer een klein stukje kleiner geworden.
Leo heeft zijn leven lang hard gewerkt. Als 18-jarige zat hij al als chauffeur op de vrachtwagen, nadat hij na de lagere school, ik meen na de zevende of mogelijk de achtste klas bij mijn vader in het bedrijf aan het werk ging. Hij heeft tot hij 80 jaar oud was schadevrij op de vrachtwagen gereden. Volgens zijn eigen berekening heeft Leo 4 miljoen kilometer afgelegd.
Het was zwaar werk. Heden ten dage zijn er veel hulpmiddelen bij het tillen, vroeger gebeurde het grotendeels met spierkracht. Na een dag werken, die regelmatig om 6 uur 's ochtends begon, waren er veel strobalen of kleine boomstammen door zijn handen gegaan. Hij hoefde 's avonds niet meer naar de sportschool toe.
In zijn jeugd kon Leo met zijn goed getrainde lichaam behoorlijk goed schaatsen. Uitsluitend op natuurijs. Kunstijsbanen had je toen nog niet.
Maar jagen was zijn passie. In het najaar, als het werk minder druk was, trok hij op vrije dagen met wat vrienden graag de polder in om klein wild te schieten.
Leo hield van lachen en in de bioscoop hoorden zussen, die niet wisten, dat hun broer ook in de zaal zat, zijn schaterlach overal bovenuit.
Op 27 januari 1965 trouwde hij in Zoeterwoude met Joke van der Poel, met wie hij bijna 59 jaar getrouwd was. Samen kregen ze 4 kinderen.
Leo en Joke trokken er in het weekeinde graag samen op uit voor een fietstocht zoals bijvoorbeeld de sterrit.
Leo heeft ruim een halve eeuw met Paul samengewerkt
en zette het in 1934 door onze vader opgerichte transportbedrijf
voort, dat in 2024 90 jaar bestaat. Sommige klantrelaties bestaan al
meer dan 60 jaar!
Met zijn 80e ging Leo met pensioen. In Nederland gaat de discussie over pensionering op 67-jarige leeftijd. Leo heeft "gewoon" 67 jaar gewerkt!
Helaas ging zijn gezondheid stapje voor stapje achteruit toen hij niet meer werkte. Maar dat Leo zo plotseling zou overlijden, dat hadden we absoluut niet verwacht. Ineens ben ik de oudste broer. Een rare gewaarwording.
Leo, rust zacht. Dankzij de werklust van jou en onze vader kwam er genoeg brood op de plank om ons grote gezin te voeden.
Bedankt, broer!
2 opmerkingen:
Gecondoleerd Bert.
Bedankt, Rob.
Een reactie posten