Hermien Ravensbergen

Op de Facebookpagina van IJshal De Vliet stond, dat Hermien Ravensbergen na tientallen jaren afscheid neemt van het bestuur van de Leidse kunstijsbaan. 

Ik kan mij nauwelijks de tijd voor de geest halen, dat Hermien NIET in het bestuur van de Leidse IJshal zat en dat bestuurslidmaatschap hield niet alleen in, dat ze moest vergaderen, maar vooral heel veel werk achter de schermen. Daar ik als vrijwilliger ook de handjes regelmatig laat wapperen, gezien de lange staat van dienst passeert Hermien mij met vele straatlengten.
Feitelijk is Hermien vanaf de opening van de Ton Menken IJsbaan betrokken geweest. Haar veel te jong overleden man Arie was één van de schaatsers, die bij de opening van de IJshal op 29 oktober 1976 zijn kunsten op het ijs tentoonspreidde. En hoe. De afvalrace voor regionale rijders werd door hem gewonnen.
Zonder Arie Ravensbergen zou het shorttracken in Leiden, en daarmee in Nederland, nooit zo'n hoge vlucht hebben kunnen nemen. Terecht dat de IHCL de Arie Ravensbergen Bokaal naar hem vernoemd heeft.

In de relay bij het shorttracken geef je bij de aflossing de volgende schaatser een flinke zet. Dat is bij Hermien ook gebeurd. Na het plotselinge overlijden van Arie in december 1990 heeft ze zich decennialang ingezet voor andere schaatsers. 

Of het nu ging om een functie als bestuurslid, lesgeven bij vakantieschaatsen of het organiseren van kinderpartijtjes: Hermien pakte haar deel.
Kassadiensten draaien, klussen, het introduceren van Bavarian curling of Eisstockschiessen in Leiden: Hermien was van de partij.
's Ochtends om 6 uur opstaan om de 1000 rondjes van Leiden in goede banen te Leiden: idem dito.
Dit is slechts een korte opsomming van hetgeen mij te binnen schoot. In werkelijkheid zal de lijst onnoemelijk veel langer zijn.
Mijn conclusie is simpel: Hermien Ravensbergen is een icoon van de IJshal!

Hermien, bedankt voor alles!
En jou kennende is het afscheid van het bestuur niet het einde van je inzet voor de schaatsers in de Leidse regio....