Ik zou haar helpen met het rooien van een paar rijen aardappels. Zo hebben we de komende wintermaanden in ieder geval wat piepers op voorraad.
Ada woelde de grond om met een dubbele hak, ik raapte de aardappels. Alles ging goed tot we klaar waren. Ik zou de grond glad harken. Ada liep langs me met de hak in haar hand. Ze kwam met de hak langs mijn kuit. Waar gehakt wordt vallen spaanders.
Ik voelde het een beetje, maar het leek me wel raadzaam om het wondje eerst schoon te maken. Er is onder andere paardenmest gebruikt. Teneinde het risico op een infectie zo klein mogelijk te maken, wilde ik het vuil eruit laten bloeden. Daar dit nauwelijks lukte, pakte ik de aspivenin, die ik bij me had daar ik bij wespensteken altijd een flinke zwelling krijg.
Het werkte. Het wondje bloedde goed schoon.
Samen met mijn vrouw fietsten we huiswaarts. Ik reed nog even door om bij fietsenmaker Van Vliet een gerepareerde reservefiets op te halen.
Thuis gekomen fietsten we door naar Hillegom, waar we bij Joep aten. We wandelden naar "Pierre", waar we op deze heerlijke zomeravond een heerlijk ijsje namen. Ik probeerde een stoute caramel.
Om half 9 reden we weer huiswaarts. Weer terug in de Sleutelstad hadden we 75 kilometer op de teller staan. Niet gek voor een reguliere werkdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten