Om 7 uur werden we wakker en ruimden de door de dauw natte tent op. Toen deze leeg was, tilden we de Eureka Susten 3XP op en zetten de tent te drogen midden op het veld. Met een kleine stoffer veegden we veel zand van de fiets af en smeerden de ketting.
Op een bank bij het perk met duizendschoon aten we in het zonnetje onze laatste boterhammen op, waarna we alles op de fiets laadden. De receptie was om 9 uur open, zodat we alsnog £ 17,- konden betalen voor ons verblijf op Fakenham Racecourse.
We reden om kwart over 9 de camping af. In Fakenham was de weekmarkt op het marktplein, zodat we meten wat proviand in konden slaan voordat we op pad zouden gaan.
Via Sculthorpe pedaleerden we naar North Barsham, waar we de Skiffkey volgden, die ons via Houghton St. Giles en Little en Great Walsingham voerde. Vooral Great Walsingham met zijn oude abdij was een pittoresk plaatsje.
Bij Wighton kozen we ervoor om de weg te kiezen naar Wells-next-the-Sea en niet the rough route over onverharde paden.
In dit leuke kustplaatsje zochten we eerst een plek, waar we wat konden drinken. In een tearoom met uitzicht op een waddenachtige inham van de zee, namen we warme chocolademelk, cappuccino en 2 stuks carrotcake. Heerlijk.
We wandelden langs de haven met zijn talrijke leuke plekjes en fraaie bloementuinen pal aan zee.
Drie kwartier later fietsten we naar de punt van het schiereiland, waar we bij de strandopgang de fiets stalden en op het strand gingen lunchen.
We aten fruit en brood en kaas met hummus.
De zon was doorgebroken en het was erg lekker.
Voor het eerst deze vakantie gingen we met korte broeken aan fietsen.
Over een stuk wandelpad langs de kust slingerden we naar Holkham, waar we nog even op het strand liepen.
Het was een combinatie van strand en wad, waarvan de velden met lamsoor getuigden. Met de duinenrij verderop deed het ons het meest aan het Zwin denken.
Vanaf het strand reden we langs minstens 20 televisiewagens. Het afgezette stuk strand met een soort Paaseilandbeelden en de opbouw in een verre hoek deed ons vermoeden, dat er iets opgenomen zou gaan worden.
Na de televisiewagens op Holkham Estate gepasseerd te zijn, kwamen we na het oversteken van de A149 op de rest van Holkham Hall and Park.
De Hall is groter dan menig paleis, maar het park sloeg echt alles. We volgden een laan van minstens 3 kilometer, terwijl het park ook nog eens 2 kilometer breed was. We waren op die weg door 3 poorten gereden en zagen bij de weg, die we op moesten, de vierde een meter of 500 verderop.
De volgende 15 kilometer hadden we vrijwel kaarsrechte wegen vol klimmen en dalen. Het was een rustige weg, dus je kon op volle snelheid afdalen, zodat je met veel vaart aan de volgende klim kon beginnen. Zo klim je namelijk makkelijker!
In Burnham Market deden we boodschappen voor het avondeten. Burnham Market is trouwens een leuk plaatsje met vrij veel winkels. Een streekcentrum voor de boerendorpen er omheen.
Vanaf Ringstead klommen en daalden we via Sedgeford naar Snettisham, waar we vlak bij de kust onze tent op konden zetten bij Diglea Caravan Park na betaling van £ 22,-.
Toen de tent stond douchten we ons om beurten, waarna Ada de macaroni met broccoli, erwten en wortel kookte en ik de vaat deed.
Na het avondeten zouden we een ijsje gaan halen op het strand.
Helaas was alles gesloten. Zodoende reden we terug naar de camping om daar wat te drinken.
Het strand lag langs the Wash, een diepe inham, die grotendeels droog lag. The Wash is de Engelse variant op de Waddenzee.
Aan de overzijde van the Wash zagen we het gebied liggen, waar we de volgende dag zouden gaan fietsen.
We hadden met 69 kilometer betrekkelijk rustig aan gedaan op deze mooiste dag van de week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten