De tijd stond stil

Eeuwenlang heeft de mensheid geleefd zonder klokken. De enige manier om de tijd te meten was het gebruiken van een zonnewijzer.

In onze tijd is dat een tikkeltje anders. We leven heden ten dage bij de klok. Je bent er zo aan gewend, dat het gek is, als je horloge er ineens mee ophoudt. Een paar weken geleden had ik er een nieuw batterijtje in laten zetten, maar gisteren hield mijn Lorus er na het schaatsen met de "Krasse knarren" weer mee op.

Het is onhandig als je ergens op tijd wilt zijn. Natuurlijk zijn er hulpmiddeltjes zoals klokken en de tijdaanduiding op de computers, maar op de fiets heb je daar niet zo veel aan. Het is dan toch een beetje raden naar de tijd.

Nadat ik vanmorgen in filiaal Hoornes/Rijnsoever gewerkt had, fietste ik door naar naar Leiden Zuid-West, waar ik bij juwelier Plessen een nieuw goedkoop Lorus-horloge kocht. De oude nam ik mee voor als ik een nieuwe batterij nodig heb.
Tijdens de fietstocht genoot ik van het winterzonnetje. Eindelijk. Mogelijk kunnen we eind volgende week her en der op ondiepe plassen en sloten schaatsen, maar vermoedelijk is het heel kortstondig.

Deze pluim geeft aan, dat het in het midden van het land na zaterdagochtend is afgelopen. De pluim geeft de temperaturen op ooghoogte weer. Hieronder zie je ook de dauwpunten. Deze geeft de temperatuur aan de grond weer en die kan een stuk lager zijn.

We gaan het zien. We krijgen helaas niet zoveel kou als gisteren op de kaarten stond. De eerste week klopt goed, maar daarna stokt het helaas en lijkt het afgelopen met de wintertijd.

Dus profiteer ervan zolang het kan!
Zo zoetjesaan begint het schaatsseizoen ook op zijn eind te lopen. Over 5 weken hebben we alweer de laatste schaatsles voor kinderen van de IJVL in de Leidse IJshal. En dat, terwijl het seizoen nu pas op stoom begint te komen. Er reden vandaag 30 kinderen rond op de binnenbaan. Bert Hoogeveen, invalster Gon Schiereck en ik hadden ieder een groep van ongeveer 10 kinderen.

Mijn thema voor vandaag was glijden. Uitgaande van de druk achterop de schaatsen, waarvoor de clownsstap een uitmuntende oefening is, liet ik de kinderen afwisselend tweebenig glijden. Vaart maken tot de eerste blauwe lijn, daarna tot de rode middellijn en tenslotte tot de tweede blauwe lijn, waarna door de bocht gegleden moest worden. Een aantal kinderen kwam verder dan ik had verwacht.
Aansluitend volgde natuurlijk lang doorglijden op 1 been, waarbij ik de kinderen er op wees, dat dit bij het ene kind beter lukt met het linkerbeen en bij de ander met het rechterbeen.
Via de olifantenoren kwam de zijwaartse afzet aan bod. waarbij je door de druk iets te verleggen zowel vooruit als achteruit kunt glijden.
Tot slot deden we met alle kinderen standbeeldtikkertje. De schaatsles was voorbij voor je er erg in had. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt.