Een rondje langs de banen

Om half 6 stond de wekelijkse training voor de kinderen van de IJVL weer op het programma in de Leidse IJshal, waar tweevoudig Olympisch kampioen Kjeld Nuis en de nummer 6 van de 1000 meter, Kaj Verbij, hebben leren schaatsen.

Uiteraard kwam bij de schaatsles de gouden medaille van onze clubgenoot Kjeld voorbij.

Maar dat was niet de hoofdmoot van de schaatstraining, die ik aan een achttal kinderen zou geven. Dat was natuurijs. Als de schaatspluimen kloppen, dan komen we de komende weer weer op natuurijs.

Volgens deze pluim zouden we vanaf maandag wel eens op natuurijs kunnen komen, een voor deze kinderen totaal nieuwe ervaring. Ik leerde hen, hoe je met meewind moet schaatsen, maar ook hoe met tegenwind. Een stukje veiligheid kwam ook aan de orde: hoe haal je jezelf of iemand anders uit een wak.

Terwijl wij op de binnenbaan bezig waren met onze training, was er op de buitenbaan een groep van ongeveer 40 volwassenen bezig met curling met grote houten schijven.

Af en toe leek het wel, of we in een timmerfabriek terecht gekomen waren.
Om in te schatten, waar we maandag of dinsdag terecht kunnen, had ik vanaf filiaal Hoornes/Rijnsoever een rondje langs de banen gefietst. Langs het Oegstgeester kanaal fietste ik naar Warmond, waar de luw gelegen ijsbaan bijna helemaal dicht lag.

Met de weersverwachtingen erbij zou deze op zijn vroegst maandag de poorten open kunnen doen.

Leiderdorp lag nog half open, hetgeen ook gold voor de ijsbaan van Zoeterwoude. Maar de grootste teleurstelling was toch Voorschoten. Deze lag gisteren helemaal dicht, doch op de helft van de ijsbaan waren nu golven te zien.

Lichte vorst op klomphoogte in combinatie met overdag zon, wind en temperaturen van een graad of 3 in het zonnetje was teveel van het goede.

Ook de ijsbaan in de Stevenshof was dit lot beschoren. Maar goed, dit rondje langs de banen leerde me, dat Warmond ons de grootste kans biedt om op natuurijs te kunnen schaatsen.