Peurbakkentocht voor 333m.nl

Twee weken geleden ontving ik van Fione den Outer van de Leidse IJshal het verzoek, of ik schaatsers wilde benaderen via  mijn netwerk om mee te doen met de peurbakkentocht. Dit was een prima middel om de loterij voor 333m.nl goed onder de aandacht te brengen van de Leidse bevolking.

Natuurlijk wilde ik dit en aangezien het het beste werkt als je zelf het goede voorbeeld geeft, meldde ik me meteen aan als bemanningslid. Ook Hans Boers zou van de partij zijn.

Ik stalde mijn fiets gisterenmiddag en wandelde in schaatskleding naar de Beestenmarkt, waar de start van de peurbakkentocht zou zijn.

Het kwam wat dat aangaat goed uit, dat het gisteren behoorlijk koud was.

Vooral tijdens het wachten op de afgemeerde boot, die bij de Beestenmarkt in de wind lag, leek het eerder herfst dan zomer.

Steeds meer peurbakken verzamelden zich. Iedere boot had een ander thema. We kwamen dus steeds meer in de stemming.

Ik wist trouwens niet eens, wat ik verwachten kon. Ik was nog nooit bij de peurbakkentocht geweest. Vroeger was deze altijd op donderdag, mijn vaste werkavond bij de bibliotheek.

Na het eten vertrokken we om een uur of 7 met naast Hans en mij ijsmeester Jan van Rijn en IJVL-er Marc Onnen in schaatskleding, net als 2 jonge meiden uit het gewest.

Nu begon het werken. Ik had in mijn hoofd, dat ik op de voorplecht van het schip schaatspassen zou doen om aandacht te vestigen op de loterij van 333m.nl.

Hoe lang ik het vol zou houden? Ik had geen idee. Langer dan 10 minuten had ik het nog nooit gedaan. 

Maar onder aanmoediging van de 2 speakers aan boord, Rolf Marselis en Jan Pieter Tensen, drievoudig winnaar van de 1000 rondjes van Leiden, bleek dat persoonlijke record gemakkelijk gebroken te kunnen worden. 

Het enige lastige was, dat de voorplecht niet helemaal vlak was. Zodoende ging ik na een klein half uur mijn rug toch wel voelen.

Maar het massaal toegestroomde publiek zorgde voor een soort Elfstedentochtsfeer en dan kun je meer afzien dan anders. Het was gewoon genieten tijdens het filevaren door de grachten van onze mooie Sleutelstad!

Er werd gefilmd door o.a. Unity FM en het Leidsch Dagblad.

 

Doordat het varen zodoende langzamer ging dan ik had ingeschat, kreeg ik toch wel een beetje spijt van mijn na een kwartier "droogschaatsen" gedane uitspraak: "Ik ga door tot de finish!"

Gelukkig waren er af en toe lage bruggen, waardoor je verplicht was om rust te pakken. Oud-bondscoach Egbert van 't Oever zei eens tijdens een lezing: "Een knipperlichtje gaat langer mee dan een licht, dat constant brandt."

Hij had helemaal gelijk. Af en toe een minuut of een paar minuten rust waren weldadig voor zowel de rug als de kuiten, waar ik op de Herengracht last van begon te krijgen. Een paar keer ging ik even met de benen omhoog liggen. Zo kon het afvalzuur uit de kuiten naar de bovenbenen zakken.
Na ruim anderhalf uur kwamen we via de Oude Rijn weer terug bij de samenvloeiing van de Oude en de Nieuwe Rijn, waar de finish was. Ik was blij, dat deze extra zware droogtraining erop zat.
Met tientallen peurbakken was het met het massaal toegestroomde publiek één groot feest in de avondschemering. De carnavalsoptocht over de grachten was ten einde.

Pardon, de  3 Oktoberoptocht over de grachten!
Nu we het toch over 3 hebben: vergeet u niet om uw lot of liefst nog uw loten te kopen op 333m.nl?