Slottraining

De wekker stond genadeloos afgesteld op 6 uur. Ik ging er meteen uit en trok mijn schaatskleding aan, voordat ik op de fiets naar Leiden Centraal stapte. In de trein naar Rotterdam ontbeet ik. Om kwart voor 8 was ik bij Faas, die eveneens zat te ontbijten.

Rond het middaguur kwam Ada ook. Na de linzensoep stapten we op de fiets met Faas en in het prachtige lenteweer reden we naar een een plein, waar we op het terras van "De lof der zoetheid" , een prachtige woordspeling op het klassieke boek van Desiderius Erasmus, cappuccino en jus d'orange dronken.

Terwijl mijn vrouw met onze kleinzoon naar zijn huis fietste, trapte ik naar Rotterdam Centraal voor de trein naar de Sleutelstad. Door de zeedamp was het hier een stuk kouder dan in de Maasstad. En dan was ik nog niet eens in de Leidse IJshal!
Met een behoorlijk grote groep kinderen werkten we onze slottraining af op de buitenbaan. We mixten de trainingsgroepen en deden wat speelse trainingsvormen. De eerste was een ploegenachtervolging, waarbij je de hele ploeg bij elkaar moest houden. Als je iemand verloor, was je af. Je mocht elkaar wel duwen en trekken.
Dat duwen moest bij de estafette, waarbij alle kinderen een keer moesten duwen en een keer geduwd moesten worden. De rondjes rechtsom zaten er bij deze slottraining ook in, net als de valoefeningen.

Na "De boom wordt hoe langer hoe dikker" en een paar rondjes rijden alsof je een flinke blessure had, was de ereronde met zijn allen het slotakkoord van dit schaatsseizoen.