De Argonauten

Vannacht droomde ik, dat de Argonauten opnieuw geboren waren.

Ze hadden een nieuwe taak op aarde te volbrengen.

Ik moest meteen denken aan het verhaal van Jason en het Gulden Vlies, dat hij terug moest halen.

Met het schip Argo en 50 vrijwilligers volbracht hij zijn queeste.

Maar zoals in alle Griekse mythologische verhalen bemoeide een keur aan Goden en Godinnen zich er mee. Zo ook Aphrodite.

Meteen kwamen ook de Argonautjes in mijn herinnering bovendrijven. Destijds was het een humoristische strip in het tijdschrift Pep.

Met deze mythe in mijn hoofd fietste ik naar de Leidse IJshal, waar ik met de "Krasse knarren" een herstart maakte na de bijzonder warme Krokusvakantie. Daar bleek de opkomst niet van mythische proporties. Wellicht is Carnaval de oorzaak van deze matige opkomst.

Met een peloton van 15 schaatsers en een vijftal losse schaatsers reden we in een normaal tempo de 125 rondjes.

De Olympische Spelen zal ik er niet mee halen, maar ik was bijzonder tevreden over mijn 5 kilometer op kop. Deze ging mooi vlak in 26 kilometer per uur. Anderhalve week voor de Bert Grotenhuis Bokaal is het toch fijn om te weten, dat de vorm goed is.

Of de Argonauten het zijn, weet ik natuurlijk niet, maar zelf voel ik me herboren.