Pas toen het om half 3 droog was, vertrokken we naar de volkstuin, waar mijn vrouw aan de slag ging, terwijl ik doorfietste naar Voorschoten om bij Odin wat boodschappen te doen. Daarmee fietste ik naar de volkstuin, waar ik me wijdde aan het plukken van bramen en frambozen.
Om half 7 aten we macaroni. Een goede sportvoeding met veel koolhydraten. Met een goed gevulde maag fietste ik naar Jos Drabbels, waar we werden opgepikt door Hans Boers. Met hem reden we mee naar de ijsbaan van Katwijk. Daar verzamelden de deelnemers aan de droogtraining op het strand zich.
De gemiddelde leeftijd werd aardig gedrukt door de deelname van een kleindochter van Gon Schiereck. Deze 9-jarige was met haar oma meegekomen. Als trainer moet je dan je schema wel enigszins aanpassen: iets minder lang lopen en wat meer accent op statische oefeningen. Je wilt zo'n jong meisje immers niet over de kop jagen.
De planning was om over het strand naar Noordwijk te lopen. Dat werd nu gewoon Katwijk. Via de Uitwateringssluizen liepen we naar het strand voor de Boulevard. Doordat het niet zo warm was en er een aardige bries stond, was het vrij rustig voor een augustusavond, hetgeen ons goed uitkwam.
Na het inwerken en een paar Steigerungen waren de spieren voldoende opgewarmd voor de strandstoelslalom. De nieuwkomer werd er al voor gewaarschuwd: "Dat is de ergste oefening!"
Maar dat viel erg mee. Het zand rondom de strandstoelen was geëgaliseerd, dus eigenlijk was het nu vergeleken met een maand geleden een fluitje van een cent.
Om de IJVL-ers toch waar voor hun geld te bieden, deed ik er daarom een bonusstrandstoelslalom bij: ze mochten 3 rijen afwerken in het mulle zand in plaats van 2.
Om de benen wat te kunnen ontspannen, dribbelden we naar de vloedlijn, waar we een piramide deden van 15, 30, 45 en 60 seconden statisch zitten met telkens eenzelfde tijd rust tussendoor.
We dribbelden daarna naar een korte maar vrij steile strandopgang tussen 2 strandpaviljoens. Een Steigerung omhoog, een paar sprintjes, zweefsprongen, bochtstappen en wandelen in 3 snelheden zorgden voor genoeg variatie om alle beenspieren aan bod te laten komen.
De buikspieren werden natuurlijk niet vergeten. Gon mocht een getal onder de 50 noemen.
"Laag zeggen, Gon!", bezwoer Jaap de Gorter.
Hij had gelijk, want de "22", die Gon zei, werd het aantal keren opdrukken. Bij "46" had ik dat aantal aangehouden. Een goede trainer kan immers goed luisteren!
De buikspieroefeningen werden ook 22 keer uitgevoerd, de plank 22 tellen, waarna we langs de vloedlijn de schaatsstappen in verschillende vormen telkens een minuut lang uitvoerden.
Met de complete groep liepen we daarna terug naar de ijsbaan. Ik neem mijn petje af voor de 9-jarige, die de hele training gewoon meedeed. Want al was het niet de zwaarste strandtraining, het was toch redelijk pittig.
Zoals gebruikelijk gingen we na de training naar "Het Wantveld", waar Hen van den Haak, Wil Verbeij en Annerieke van der Beek al zaten. Ik voegde me bij hun gezelschap. 
Hans, Jaap en Jos gingen nog even zwemmen in zee, waarbij ze zorgvuldig de muien vermeden.
De koude avondlucht zorgde ervoor, dat ik niet ging zwemmen. Bij mij activeert kou mijn blaas enorm.
Aan het slot van de avond kreeg ik van Jos voor mijn 65e verjaardag een fles 11 Stedentocht bier.
Daar ga ik op een avond met vrienden heerlijk van genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten