Het was voor deze hittegolf met temperaturen van 20 graden Celsius aangenaam koel vanmorgen.
Mijn vrouw had afgesproken om met haar vader te gaan fietsen. Daar het mijn laatste vakantiedag was, besloot ik met haar mee te gaan. We haalden de fiets van Fietsmaatjes op en reden daarmee naar het huis van mijn schoonouders.
We hadden, met het oog op de schaduw van de bomen, ervoor gekozen om de Landgoederenroute te gaan fietsen. Via de Velostrada en de Horstlaan reden we er naar toe. We namen de tunnel bij het voormalige Dierenpark Wassenaar.
De Landgoederenroute namen we eerst richting Den Haag. Nadat we "De Wittenburg" waren uitgereden, keerden we daar en reden richting Leiden. Alles ging goed, tot we bij de Van Ommerenlaan aankwamen. Deze reden we helemaal uit tot het hek. 
Wat we vreesden, gebeurde. Het fietspoortje bleek te smal voor de Fietsmaatjesfiets.Daar er geen mogelijkheid was om dit obstakel te passeren, werd de Van Ommerenlaan de Van Omkerenlaan!
Zo reden we de lange laan weer uit in omgekeerde richting. Nu is er een uitspraak van een bekende voetballer, die net zo raak is als zijn schoten.
Wij sloegen rechtsaf en nogmaals rechtsaf om zo om de landgoederen heen te rijden. Zo kwamen we op prachtige wegen, die we nog niet kenden, ondanks dat we al 40 jaar in deze omgeving wonen. Kortom, de omweg was mooi.
Zo kwamen we weer op het noordelijke stuk van de Landgoederenroute. Deze reden we uit om via de Papelaan weer naar ons vertrekpunt te fietsen. We waren terug, voordat de echte hitte zich weer meldde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten