"Lopen, jongeman!"

 Om 7 uur was ik wakker. In de tent ging ik stilletjes het dagboek bijwerken, terwijl Ada nog lekker doorsliep. Een uur na mij ontwaakte mijn vrouw. Dit was het juiste moment om haar een onthulling te doen. Gisteren had ze een paar keer de weg naar de camping "Holtkamper Cocoon" gevraagd.

"Holtkamper Cocoon" was de merknaam van de vouwwagen van Peri en Arjen. De camping heette "Aan Veluwe"!

Ada hoorde dit met open mond aan. Dat kwam goed uit, want we gingen ontbijten.

Dat deden we dan ook. Gezeten onder de luifel konden we de maag vullen voor het eerste deel van der reis, terwijl de door de dauw natte tent in de zon kon drogen.
Na deze opgeruimd te hebben, namen we afscheid van Peri en Arjen en fietsten van camping "Aan Veluwe" af.

Om 10 uur reden we Oosterbeek binnen, waar we al snel de Midden-Nederlandroute oppikten, die ons via een mooie route langs de Rijn en door glooiende bossen naar Renkum en vandaar naar Wageningen bracht.

Daar bezochten we Ada's broer Bas. We kletsten bij en met Katrin en Tammy lunchten we. Om half 3 reisden we verder. 

Voordat we op bezoek gingen, reden we een winkelstraat in om bij een bakker wat lekkers te kopen. In het voetgangersgebied stepte ik zachtjes. Een man, die ons tegemoet kwam en zo op het oog van onze leeftijd was, zei gedecideerd: "Lopen, jongeman!"
Na zo'n compliment gehoorzaamde ik maar al te graag!

Vanuit Wageningen fietsten we door het nieuwe natuurgebied "Het Binnenveld" naar Achterberg, vanwaar we aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug naar Veenendaal trapten.
Over stille weggetjes reden we door Lambalgen, waar we met de Buijzen een lang weekeinde hadden doorgebracht.

Vlak bij de plek, waar we toen kayaks gehuurd hadden, zagen we een kleine baggerboot met een tractor uit het water worden gehesen. Langs hetzelfde Valleikanaal reden we verder.
We passeerden Woudenberg om door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug over onverharde paden naar Soesterberg te klimmen. Daar sloegen we af naar Soest.
In Soest deed Ada boodschappen, waarna we door een afgesloten fietspad met een omweg Lage Vuursche bereikten. 

De camping, waar we al een paar keer gekampeerd hadden, was gesloten. Verkocht aan een projectontwikkelaar, die er appartementen neer wil zetten.

We staken om half 7 de straat over, waar we in het Koos Vorrinkhuis kamer 18 konden krijgen voor € 72,30. Dat deden we maar wat graag.
Na onze spullen van de fiets gehaald te hebben, installeerden we ons op deze kamer in het NIVON-huis. We namen  om beurten een verkwikkende douche na toch weer 79 kilometer fietsen.
Ada kookte de aardappels met gemengde groente, die we in de grote zaal nuttigden. Er was ook salade met geitenkaas en als toetje hadden we skyr.

We stippelden de route voor morgen uit en Ada las "De bijenhouder van Aleppo" van Christy Lefteri uit. Om kwart over 10 gingen we naar kamer 18, waar deze jongeman spoedig in slaap viel.