Vanmiddag zou ik om 20 over 12 weer gaan schaatsen op De Uithof. Daar ging ik net als vorige week met het openbaar vervoer naar toe. Daar ik het vorige week vrij krap vond, nam ik deze week een trein eerder.
Ik was naar Leiden Centraal gefietst, waar ik de trein naar Den Haag Centraal nam. Tot daar verliep de reis vlekkeloos. Door een ongeluk bij Leidschenveen was het tram- en metroverkeer richting De Uithof in de war geschopt.
Toen we eindelijk die kant op konden, moesten we om logistieke redenen halverwege uitstappen en wachten op de volgende tram, die een paar minuten later inderdaad kwam. Ik kon er niets aan doen, maar onwillekeurig schoot het lied "O, O, Den Haag" me te binnen.
Het resultaat hiervan was, dat ik om 20 over 12 de kunstijsbaan binnen stapte, waardoor ik al 5 minuten van de mij toebedeelde tijd verloren had. Maar goed, ik was er en ik kon aan de slag. De bedoeling was, om net als vorige week in ieder geval 28 kilometer te schaatsen.
Aanvankelijk ging het best lekker, maar na een kilometer of 5 begon ik mijn onderrug te voelen. Om de rug te ontlasten ging ik iets minder diep zitten. Het resultaat daarvan is, dat de zijwaartse afzet minder goed uit de verf komt en je daardoor net wat minder snel gaat.
Niet dat ik ontevreden was. Dinsdag had ik gewoon vleugels en lukte alles, vandaag had ik dat beetje extra niet.
Het was wat meer werken, maar ja, dat heb je wel eens in het leven. Uiteindelijk strandde ik op 27 kilometer. Het sein van de ijsmeester, dat we het ijs moesten verlaten, was onverbiddelijk.
Op de terugreis zag ik de tram bij De Uithof net wegrijden, toen ik aan kwam lopen. Ik moest 8 minuten wachten, maar zodoende had ik tijd om een paar boterhammen te eten, alvorens ik aan de terugreis kon beginnen. Deze verliep gelukkig zonder hindernissen.
Elders in Den Haag konden ze dat niet zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten