We hadden aan het eind van de morgen afgesproken met mijn schoonouders om naar de Hortus Botanicus te gaan. Als fietsers kwamen wij via de achteringang, tegenwoordig een deel van het Singelpark. Ada's ouders kwamen via de poort aan het Rapenburg.
We begonnen met het versterken van de inwendige mens. Het terras zat al vol, dus wij namen plaats in de binnenruimte.
De cappuccino, espresso en warme witte chocolademelk en de verschillende taartjes smaakten er niet minder om. We begonnen met een goede bodem aan de wandeling door de Hortus.
Na de buien van vanmorgen was het in het zonnetje aangenaam vertoeven in de mooiste tuin van Leiden.
Er was genoeg te zien in de Hortus.
Als je er niet uit kwam, dan waren er wel bordjes met uitleg over de daar staande plant.
Alleen bij het bordje "Van Fleet" met het fout gegaan zijn.
Het had "Greta Van Fleet" moeten zijn!
Vol bewondering keken we naar de enorme kastanje aan de oever van de Witte Singel met een omtrek van ongeveer 7 meter. Deze boom stamt uit 1830 of daaromtrent.
Maar het hoogtepunt van deze wandeling was de lotusbloem.
Alle stadia van bloei van de lotus waren in de Chinese tuin te zien.
De grote Chinese potten met drakenmotief maakte het plaatje compleet. Als goed bibliothecaris dacht ik meteen aan de klassieke strip "De blauwe lotus" uit de Kuifje-reeks van Hergé.
Rond een uur of 1 zaten we op het terras van de Hortus Botanicus, waar we gouden brood met zalm, Leidse kaas of falafel bestelden met cappuccino, espresso en melk erbij bestelden. Gouden brood was natuurlijk heel toepasselijk op de dag van de huldiging van de Olympische medaillewinnaars.
We hadden een genoeglijke wandeling gemaakt in de Hortus Botanicus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten