Kustroute

Om een uur of half 7 stonden we naast ons bed. Voorlopig voor de laatste keer op de weegschaal: 69,7. De bloeddruk was 131 om 74. Dat was wel eens hoger geweest.

We ontbeten, ruimden alles op en laadden de fietsen op. Om10 over 8 zaten we op de fiets. Via Oegstgeest, Rijnsburg en Voorhout reden we naar de Leidse Vaart.

Met de wind in de rug fietste het erg lekker.
In Vogelenzang ging om half 10 net een terras open. Dat was een goed plan. Met 28,3 kilometer op de teller konden we wel een cappuccino en een jus d'orange gebruiken.
Bij Aerdenhout pikten we de Kustroute op, voorheen de Noordzeeroute.

Via een paar duinfietspaden, die af en toe pittig waren met een beladen fiets, kwamen we bij kasteel Brederode weer op bekend terrein. Via Santpoort-Noord en Driehuis reden we in het zonnetje naar IJmuiden, waar Ada een mooie plant kocht voor Lotte en Willem.
Nu kunnen vrouwen goed multitasken, maar drie dingen tegelijk is zelfs voor haar teveel gevraagd. Ada's vest viel van haar fiets af op de deze week gesmeerde ketting. Voor degenen, die dit met eigen willen zien, kan terecht bij een klassieker uit de jeugdliteratuur: "Floddertje" van Annie M.G. Schmidt en Fiep Westendorp.

Bij Lotte en Willem werden we allerhartelijkst ontvangen en konden we tijdens de lunch in de tin bijkletsen. 
Om 1 uur reden we naar het pont over het Noordzeekanaal. Vandaar trapten we naar Wijk aan Zee onder de rook van de Hoogovens. Eenmaal door dit plaatsje kwamen we in een prachtig duingebied. Tot aan Egmond kruisten we alleen bij Castricum aan Zee een weg. De rest was alleen duinpaden.

Het verlaten van de Kustroute werd bij Egmond aan de  Hoef afgestraft met een omweg via Egmond aan Zee. Dat was een opmaat voor een vrij steil duinpad richting Bergen aan Zee. Het ging op en af.
In Bergen aan Zee dronken we een cappuccino en een jus d'orange en hadden we er een stuk heerlijk zelfgebakken appeltaart bij. 
Tussen Bergen en Schoorl was een soort wandelend duin, zoals we in Denemarken wel eens gezien hadden. Het gebied was ons bekend van onze fietstocht met Sammy in de strijdwagen.

We gingen niet naar Schoorl, daar er bij Groet wel 7 campings op de kaart stonden. Probleem was, dat deze allemaal niet meer bestonden. Gelukkig konden we op een boerderijcamping in Camperduin terecht, "Gewoon Buiten".

Met het uitzicht op een paardenweide en de Hondsbossche Zeewering konden we op deze winderige dag onze tent opzetten.  Met 97 kilometer op de teller waren we blij, dat we nog een plekje vonden.
Ik zette de tent op en ruimde deze in,  Ada warmde de van thuis meegebrachte risotto. Met een Amstel Radler erbij smaakte het prima.
's Avonds koelde het flink af, terwijl het bewolkt begon te worden. Morgen fietsen we naar Texel.