Breed Transport

We hadden de afspraak gemaakt, dat we om 7 uur naar het Valkenburgse meer zouden gaan. Mijn vrouw om een stukje te zwemmen, ik om er hardlopend naar toe te gaan en daar een korte droogtraining af te werken. We zijn geen watjes

Maar je moet wel je verstand blijven gebruiken. Juist toen wij uit bed wilden stappen, begon het te onweren. De combinatie zwemmen en onweer is niet zo'n gelukkige. Derhalve stelden we de zwemloop 24 uur uit.

Voor het ontbijt las ik de mailtjes, die ik van Rob Pijpers ontvangen had. De eerste betrof het artikel in het Leidsch Dagblad over de vrijwilligers, die met deze klus enkele tonnen besparen.


Dit was een positief mailtje, hetgeen niet bepaald gezegd kan worden van het mogelijk stilvallen van de warme golfstroom door de klimaatopwarming.

(Klik op tekst om deze te vergroten)
Na het ontbijt fietste ik weer naar IJshal De Vliet om te helpen bij het gebruiksklaar maken van deze energiezuinige 250-meterbaan. Nu was er al een duo bezig met het mengen van de verf voor de coating van de betonvloeren. Jan en Wil waren als een geoliede machine bezig op de shorttrackbaan.

De blikken, die klaar waren moesten naar de verste hoek aan de overzijde van de baan gebracht worden. 

Afkomst verloochent zich nooit, dus deze telg van Breed Transport uit Nieuw-Vennep sjouwde de blikken van de ene uithoek van de baan naar de andere.

Aanvankelijk deed ik dat met de methode "Twee emmertjes water halen", maar de ijzeren hengsels sneden op een gegeven moment behoorlijk in mijn handen. Met één emmer in de hand ging het beter, daar je halverwege de emmer van de ene hand naar de andere kon verplaatsen, maar de meest comfortabele methode was toch om de verfemmer tegen de borst te drukken met één arm en de andere hand als ondersteuning aan de onderzijde te gebruiken.

Toen Theo klaar was met het schrobben van de ijshockeybaan voegde hij zich bij Jan en Wil, waardoor het tempo van gemengde verfblikken flink werd opgeschroefd. Rustpauzes zaten er bij deze wandeletappe niet meer in. Toen Jan om 12 uur naar huis ging, werd hij vervangen door Pascal.

Bij de lunchpauze was dit het resultaat van gisterenmiddag en vanmorgen met de aantekening, dat er op de funbaan ook 30 blikken stonden. Na brood gegeten te hebben gingen de mengers onverdroten voort, evenals de sjouwer.

Aan het eind van de rit kwamen verse vrijwilligers Wilco en Pascal helpen met sjouwen. Dit was het resultaat van onze inspanningen.

Na de theepauze vertrok deze sjouwer. Deze toepasselijkere drank was nog niet gearriveerd.

Op het halen van een wit voetje zal men mij niet zo gauw betrappen.

Dat kon van de handen niet gezegd worden.

Ik kan het niet ontkennen. Dat werd thuis witwassen....