's Nachts werd ik wakker van de regen. Een voorbode van wat komen zou. Daar ik naar het toilet moest, wachtte ik af tot het minder hard ging en liep in het donker naar het clubgebouw van Scoutinggroep Fivel.
Terug in de tent kwam de slaap niet snel terug. Ik had last van een slapende arm, dat dan wel weer, en van oorsuizen. Rond 5 uur was ik weer in dromenland, waar ik om 7 uur werd uitgezet.
We gingen ontbijten met het plan om de tent daarna af te breken. Tijdens het ontbijt hoorden we, dat een groep om half 9 zou gaan wandelen. Ada en ik wilden wel meewandelen, dus we gooiden al mijn kleren in de tenttas, braken de tent, die inmiddels was afgebroken over de fietsen in de schuur en de rest van de bagage in het clubhuis.
Met een groep van 10 personen wandelden we in de bosachtige omgeving van het scoutinggebouw. Na een eerste rondje liepen we met zijn drieën nog een rondje. Terug bij de Fivelgroep zette ik mijn mobieltje aan. Bij mijn zus Corrie was bij de buren een grote boom in de achtertuin omgewaaid.
Bas stuurde mij, na mijn bericht dat de fietstocht van vandaag niet doorging, een appje met "Heel verstandig. Dat wordt code geel vandaag" met een bierglas erachter.
Het was de zwaarste zomerstorm ooit gemeten. In IJmuiden was de zwaarste windstoot 146 kilometer per uur!
We zagen de beelden van de ravage, die Poly had aangericht. Op een camping in Almere waren tentstokken als luciferhoutjes gebroken.
Het was toch slim geweest om de tent op te ruimen.
Nu werd het dagboekschrijven en een ouderwets potje klaverjassen met 3 andere Luchtfietsers.
Tussen de middag aten we een linzenschotel met brood.
De eerste flinke regenbui met wind hadden we gehad, maar de depressie maakte een rondje over de Noordzee en het IJsselmeer om daarna met nieuwe energie terug te keren.
Voor het avondeten sneed ik de paprika's, waarna ik het mobieltje raadpleegde voor de weersberichten. Tussen de buien door luwde de wind een beetje. Om het scoutinggebouw lag een aardige verzameling afgewaaide takken en takjes.
Jo gaf een workshop tai chi. Toch lastiger dan je in eerste instantie denkt.
We mochten op "Bella ciao" een lied over de Waddenzee zingen.
Onder leiding van een Duitse studente vertaalden we de tekst in het Duits.
Na gezien te hebben, dat Jai Hindley de eerste bergetappe won en het geel pakte en Vingegaard Pogacar op een minuut te zetten, deed ik de tweede helft van de yoga mee, alvorens we aan tafel konden voor rijst met gemengde groente en een toetje met vla.
We gingen onze tent weer opzetten op het natte grasveld. Het avondprogramma was een natuurfilm met de duidelijke titel "Wad".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten