Daar ik gisterenavond al een kilometer of 7 had gelopen, besloot ik om naar het doodlopende weggetje tussen de weilanden te lopen. Heen en terug 4,6 kilometer.
Ik werd al snel beloond voor mijn keuze. Boven mijn hoofd vloog een grutto. Kennelijk kwam ik te dicht bij een nest. Bij de woonboot aan de Schenksloot aangekomen ging de grutto op het bordje met Verboden toegang zitten.
De weidevogel bleef echter niet te lang zitten, zodat een foto van dichtbij er niet in zat. Ik liep door tot de knik in de weg bij de boerderij met zicht op de Stevenshof..
Op de terugweg kwam de gruttode grutto weer rondjes maken boven mijn hoofd, terwijl richting A44 een tweede grutto een kraai wegjoeg door met de dreigende lange snavel vlak boven deze alleseter te vliegen.
Op die plek aangekomen kwam er nog iets dreigends naar beneden. Uit de donkere wolken kwam de enige bui van deze ochtend precies boven mijn hoofd tot ontwikkeling.
Ik was dus nat, toen ik thuis aankwam, maar dat deerde mij niet: ik ging me toch douchen. Voor het lopen woog ik 67,1 kilo, na het lopen 66,7 kg. Vochtverlies, want zoveel verbrand je bij deze temperaturen normaal gesproken niet onder de 5 kilometer.
Na het ontbijt ging ik boodschappen doen bij "De Helianth". Met een mooie omweg via de Oostvlietweg trapte ik 23 kilometer weg. Het was half bewolkt, dus regelmatig fietste ik in het zonnetje.
Thuis ruimde ik de boodschappen weg om daarna de door Ada geknipte hulsttakken in de achtertuin in de GFT-bak te deponeren.
's Middags fietste ik naar de volkstuin, waar Ada al was. We dronken samen thee en ik plukte een zestal aardbeien. Zij reed naar haar moeder toe om daar te gaan koken. Ik fietste een stuk met haar op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten